No Modelo Territorial do POL relaciónase cos usos do solo de dinámica antrópica e refírese, por exemplo, a cultivos e prados, cultivos froiteiros e de viveiro, viñedos, cultivos baixo plástico e forestal de repoboación.

No Modelo Territorial do POL, inclúe usos do solo de carácter antrópico tales como canteiras e masas de auga artificiais, particularmente encoros e lagos artificiais.

Fai referencia ao grao de alteración antrópica do territorio.

• Categoría I: Agrupa as coberturas do solo de dinámica natural, que non presentan antropización implícita e teñen un elevado valor ecolóxico e non requiren enerxía exosomática para o seu mantemento.
• Categoría II: Agrupa as coberturas do solo que, aínda que presentan unha dinámica natural, requiren inputs de enerxía no sistema. Poden ter certo valor ecolóxico e/ou paisaxístico no contexto territorial.
• Categoría III: Agrupa aqueles usos artificiais que non teñen grandes infraestruturas asociadas, e que levan implícitos achegas de materia e enerxía menores que nos elementos clasificados na categoría IV.
• Categoría IV: Agrupa os usos artificiais que implican a construción de grandes infraestruturas. Estes usos achegan un maior grao de alteración ao sistema (contaminación, input de enerxía, etc.).

A autocontención laboral é a capacidade que ten un territorio de fixar laboralmente a súa poboación e mídese relacionando os traballadores que están empregados no concello no que residen co total de traballadores que residen nese concello (e que poden traballar ou non nel). Para realizar os cálculos, considerouse que o número de traballadores é equiparable ao de afiliacións á Seguridad Social en situación de alta laboral o último día de cada ano.

A autosuficiencia en emprego mostra a relación existente entre os traballadores que exercen a súa actividade nas empresas dun territorio coa poboación residente no mesmo territorio e que está ocupada, ben sexa neste ou noutro lugar, tomando como data de referencia o último día do ano.

Elemento patrimonial material así declarado polas administracións estatal e autonómica, que contan con número de rexistro, incluídos os de carácter territorial supramunicipal.

Refírese a cada un dos diferentes elementos privativos dun edificio que son susceptibles de aproveitamento independente, sometidos ao réxime especial de propiedade horizontal, e ao conxunto constituído por diferentes elementos privativos mutuamente vinculados e adquiridos en unidade de acto, que teñen un uso residencial.

No Modelo Territorial do POL relaciónase cos usos do solo de dinámica natural e refírese, por exemplo, á vexetación costeira, aos bosques autóctonos, de ribeira, mixtos ou de recolonización, a outras formacións de carácter húmido e ás matogueiras.

Instrumentos para a protección, xestión e ordenación da paisaxe previsto na Lei da paisaxe de Galicia. O seu obxectivo é delimitar as grandes áreas paisaxísticas de Galicia, identificando os tipos de paisaxe existentes en cada unha delas e as súas características diferenciais.

No Modelo Territorial do POL inclúe usos do solo de carácter antrópico que se refiren a solo urbanizado e ámbitos edificados.

Elementos da paisaxe de extensión variable, cuxa disposición e grao de conservación xeral revisten primordial importancia para a fauna e a flora silvestres, xa que permiten a continuidade espacial de enclaves de singular relevancia para aquela, con independencia de que tales enclaves foran declarados protexidos ou non.

As cotizacións sociais son pagos realizados polos empregadores, asalariados, traballadores autónomos e desempregados ás administracións de seguridade social, empresas de seguros e fondos de pensións que administran sistemas de seguros sociais co fin de asegurar a provisión de prestacións sociais.

Fai referencia a aquelas declaracións que afectan unicamente a un ben concreto, aínda que este pode ser individual ou colectivo.

Fai referencia a aquelas declaracións que afectan a unha tipoloxía completa de bens, sen identificar cada un dos inmobles protexidos.

Areas do territorio con valores naturais destacados agrupados baixo a denominación oficial de Espazo Natural Protexido. Frecuentemente atópanse recollidas en diferentes figuras de protección de diferentes carácter (europeo, estatal ou autonómico).

Documento específico realizado por un promotor dunha actuación no que se avaliarán os efectos e impactos que un proxecto poida provocar na paisaxe e as medidas de integración paisaxística propostas polo órgano ambiental no seo do procedemento de Declaración de impacto ambiental.

O Grao 1 fai referencia aos ámbitos de solo urbanizable ou de solo urbano non consolidado nos que as súas determinacións son plenamente compatibles co Plan de ordenación do litoral de Galicia (POL) e polo tanto poden desenvolverse sen prexuízo do establecido na lexislación ou no planeamento territorial e sectorial de aplicación.

O Grao 2 fai referencia aos ámbitos de solo urbanizable ou de solo urbano non consolidado nos que as súas determinacións son adaptables ao Plan de ordenación do litoral de Galicia (POL) mediante a incorporación dos criterios e normas recollidos no Anexo correspondente de dito plan.

Emisións de orixe antropoxénica dos principais gases que contribúen ao efecto invernadoiro.

Índice obtido a partir da ponderación de cada unha das catro categorías de artificialización definidas.

O índice de ocupabilidade mide as posibilidades que tivo un demandante de emprego de atopar traballo ao longo dun ano nunha ocupación (CNO11) e nun territorio determinado.

Franxa costeira onde se produce a interfase auga-terra e que está sometida aos efectos das mareas. No Modelo Territorial do POL relaciónase cos usos do solo de dinámica natural e refírese ás chairas intermareais e ás marismas.

Refírese ás persoas que se desprazan andando ou en bicicleta.

É o rexistro administrativo onde constan os veciños do concello. Os seus datos constitúen proba de residencia no concello e do domicilio habitual nel.

As prestacións sociais son transferencias realizadas aos fogares, aos asalariados, ás persoas a cargo dos asalariados ou aos seus superviventes por parte das administracións de seguridade social, das ISFLSF (institucións sen fins de lucro ao servizo dos fogares), empresas de seguro ou outras unidades institucionais que administran sistemas de seguros sociais privados, destinadas a cubrir unha serie de riscos ou necesidades de carácter social.

Centro de recepción e almacenaxe selectivo específico da fracción dos residuos municipais que non son obxecto de recollida domiciliaria ao requirir dunha xestión específica, ben polo seu tamaño, ben pola súa composición (pilas, disolventes, etc.).

A ratio de cobertura das demandas mide as posibilidades que tivo un demandante de emprego de atopar traballo ao longo dun ano nunha ocupación (CNO11) e nun territorio determinado.

É o saldo da conta de distribución secundaria da renda. Obtense a partir do saldo de rendas primarias sumando as prestacións sociais e as transferencias correntes que son un recurso para os fogares; e restando os impostos sobre a renda, as cotizacións socias e as transferencias correntes que son un emprego para os fogares.

Son terreos dotacionais públicos que están deseñados ou previstos para o servizo da totalidade do municipio e, en especial, para implantar as infraestruturas básicas do modelo de cidade.

Constitúeno os terreos que serven de soporte a un asentamento de poboación singularizado, identificable e diferenciado administrativamente. A definición do seu perímetro terá en conta delimitacións existentes, peculiaridades urbanísticas e morfolóxicas e a capacidade de acollida da demanda previsible de uso residencial no medio rural, en función das súas condicións topográficas e de estrutura de propiedade, do seu nivel de integración ás dotacións e servizos existentes e axustarase ás infraestruturas e pegadas físicas existentes.

Constitúeno os terreos que non teñan a condición de solo urbano, de núcleo rural, nin rústico e poidan ser obxecto de transformación urbanística nos termos establecidos que establece a Lei de ordenación urbanística e protección do medio rural de Galicia.

Está integrado polos soares así como polas parcelas que, polo seu grao de urbanización efectiva e asumida polo plan urbanístico, poidan adquirir a condición de soar mediante obras accesorias e de escasa entidade que poden executarse simultaneamente coas de edificación ou construción.

Está integrado pola restante superficie de solo urbano e, en todo caso, polos terreos nos que sexan necesarios procesos de urbanización, reforma interior, renovación urbana ou obtención de dotacións urbanísticas con distribución equitativa de beneficios e cargas, por aqueles sobre os que o plan urbanístico prevexa unha ordenación substancialmente diferente da realmente existente, así como polas áreas de recente urbanización xurdida á marxe do plan.

Refírese a aquelas coberturas do solo que inciden na funcionalidade ecolóxica das áreas do territorio identificadas como corredores ecolóxicos no Plan de ordenación do litoral de Galicia.

No Modelo Territorial do POL, o tipo de sistema fai referencia a agregación dos usos do solo en usos de dinámica natural (intermareal, xeoformas, bioxénese) e antrópica (agroforestal, cultural, artificial, construído).

Ámbito territorial con valores paisaxísticos homoxéneos e coherentes.

Obtéñense aplicando un coeficiente a cada especie e tipo, para agregar nunha unidade común diferentes especies. Os coeficientes empregados son:

No Modelo Territorial do POL, os usos do solo de dinámica natural son aqueles que, pola escasa incidencia antrópica, presentan un maior valor ecolóxico e unha maior relevancia para o mantemento da funcionalidade dos ecosistemas naturais.

É toda vivenda que permanece sen ser ocupada, está dispoñible para a venda ou aluguer ou mesmo abandonada.

É a vivenda destinada a ser habitada por unha ou varias persoas, xeral pero non necesariamente unidas por parentesco, e que non constitúen un colectivo. A pesar de non cumprir estritamente a definición, tamén se consideran vivendas familiares os aloxamentos.

As vivendas familiares inclúense no Censo de Vivendas, con independencia de que estean ocupadas ou non no momento censual.

No Censo de vivendas considérase como vivenda secundaria (ou segunda vivenda) a vivenda familiar que é utilizada só parte do ano, de forma estacional, periódica ou esporádica (por exemplo, durante as vacacións ou fins de semana), ou ben, sendo utilizada de maneira continuada e non estacional ao longo de todo o ano, non constitúe residencia habitual dun grupo de persoas (por exemplo, para alugamentos sucesivos de corta duración).

Unidade simple e característica do terreo que forma parte da superficie terrestre. No Modelo Territorial do POL relaciónase cos usos do solo de dinámica natural e refírese, por exemplo a praias, dunas, lagoas e humidais costeiros e cantís.

Área xeograficamente delimitada composta por unha praia e as súas augas de baño, xa sexan marítimas ou continentais.