É a vivenda familiar que presenta a particularidade de ser móbil, semipermanente ou improvisada, ou ben que non foi concibida nun principio con fins residenciais pero, non obstante, constitúe a residencia dunha ou máis persoas. Os aloxamentos non están situados en edificios polo que non forman parte dos inmobles.

Son dispositivos que funcionan como difusores de auga.

Enténdese por billa monomando a que ten un só mando para regular o fluxo, a cantidade e a temperatura de auga.

Unha billa termostática é a que dispón dun selector de temperatura que mantén a calor desexada. A elección faise cunha escala en graos que veñen no mando da billa.

Considérase que unha vivenda ten calefacción, cando dispón dalgunha instalación ou sistema que permite elevar a temperatura en toda ela ou na maior parte da mesma. Inclúense os sistemas de alimentación de aire quente ou por auga quente.

Unha vivenda ten calefacción colectiva (calefacción central) , cando a xeración de calor se produce dende un sistema de alimentación común para o edificio ou conxunto de edificios.

Unha vivenda ten calefacción individual, cando a xeración do sistema de calor se produce dende un sistema de alimentación situado na vivenda propiamente dita.

Na Enquisa social 2008: fogares e medio ambiente, considérase que nunha vivenda dispoñen de electricidade cando esta procede dunha rede xeral de distribución e é conducida ao interior da vivenda por unha instalación fixa, ou é producida por un xerador propio do edificio.

Son dispositivos que se colocan no tubo do sumidoiro ou sobre a válvula do descargador do inodoro. Este accesorio pechará automaticamente a válvula cando se descargasen dous litros.

Son dispositivos que mesturan aire con auga, mesmo cando hai baixa presión, saíndo as gotas de auga en forma de “perlas”.

Son dispositivos que reducen o caudal da auga en función da presión.

É o recinto estruturalmente separado e independente que, pola forma en que foi construído, reconstruído, transformado ou adaptado, está concibido para ser habitado por persoas e está dotado de acceso desde a vía pública ou desde recintos comúns privados. Hai dous tipos de vivendas: vivendas colectivas e vivendas familiares.
No Censo de poboación e vivendas considéranse tamén vivendas aqueles recintos que aínda que non estivesen concibidos para ser habitados por persoas constitúen a residencia habitual de alguén no momento censual. Non se consideran vivendas os recintos que, a pesar de estar concibidos inicialmente para a habitación humana, no momento censual están dedicados totalmente a outros fins.

É a vivenda destinada a ser habitada por un colectivo, é dicir, por un grupo de persoas sometidas a unha autoridade ou réxime común non baseados en lazos familiares nin de convivencia, como por exemplo: residencias de persoas maiores, cuarteis, conventos, institucións para persoas con discapacidade, cárceres, etc. Pode ocupar só parcialmente un edificio, ou máis frecuentemente, a totalidade do mesmo.

É a vivenda destinada a ser habitada por unha ou varias persoas, xeral pero non necesariamente unidas por parentesco, e que non constitúen un colectivo. A pesar de non cumprir estritamente a definición, tamén se consideran vivendas familiares os aloxamentos.

As vivendas familiares inclúense no Censo de Vivendas, con independencia de que estean ocupadas ou non no momento censual.

Vivenda familiar que se utiliza toda ou a maior parte do ano como residencia habitual dunha ou máis persoas.