A Dirección General de Tráfico considera accidentes aqueles que reúnen as seguintes condicións:
Cantidades percibidas dos usuarios en concepto de participación no custo da actividade propia da entidade
Persoa á que outra persoa debe cartos. A relación de acredor normalmente xorde como consecuencia dun préstamo de diñeiro, pero pode xurdir tamén por outros motivos. Tamén se denomina prestamista. Persoa física ou xurídica que ten dereito a esixir o pago dunha débeda. Subministrador de bens ou servizos que non ten a condición estrita de provedor. Persoa natural ou xurídica que ten dereito a pedir o pago dunha débeda ou o cumprimento dunha obriga.
É a creación de valor engadido mediante a produción de bens e servizos, intervindo o traballo, o capital e as materias primas
É aquela que xera maior valor engadido. Se non se dispón desta información, considérase aquela que proporcione o maior valor de produción, ou no seu defecto, a que empregue un maior número de persoas ocupadas.
Compóñeno as partidas do activo con maior grao de liquidez. Concretamente está formado por existencias, debedores, tesourería e outro activo circulante.
Nome xenérico que se lle dá ás inversións en títulos valores (accións), certos dereitos sobre inmobles realizables de inmediato ou ben documentos expresivos de créditos, cupóns de subscrición preferente, etc.
Bens, dereitos e outros recursos controlados economicamente pola empresa, resultantes de sucesos pasados, dos que se espera que a empresa obteña beneficios ou rendementos económicos no futuro.
O sector das administracións públicas inclúe, segundo o SEC, todas as unidades institucionais con produción destinada ao consumo individual ou colectivo, que se financian principalmente mediante pagos obrigatorios efectuados por unidades pertencentes a outros sectores e/ou que efectúan operacións de redistribución da renda e da riqueza nacional.
Comprende os ingresos derivados da venda de bens de capital.
É a vivenda familiar que presenta a particularidade de ser móbil, semipermanente ou improvisada, ou ben que non foi concibida nun principio con fins residenciais pero, non obstante, constitúe a residencia dunha ou máis persoas. Os aloxamentos non están situados en edificios polo que non forman parte dos inmobles.
É unha operación societaria que consiste no aumento dos fondos propios da sociedade.
Enténdese por establecemento de apartamentos turísticos toda unidade produtora cuxa actividade principal é a de aloxamento. Defínese un apartamento turístico (unidade) como o inmoble cuxo uso se cede en aluguer de modo habitual para hospedaxe ocasional.
Están constituídos polo consumo de mercadorías, consumo de materias primas e outras materias consumibles e traballos realizados por outras empresas.
As áreas definidas a partir da edición 2008 da Enquisa estrutural a fogares son:
Volume interior dos espazos pechados do barco, expresado en arqueo bruto de Gross Tonnage.
Nas operacións do Sistema de contas económicas son todas as persoas que, mediante un acordo, traballan para outras unidades institucionais residentes e reciben unha remuneración.
Na información procedente das fontes tributarias defínese coma o número de persoas que reciben unha contraprestación pecuniaria en concepto de rendemento do traballo, contadas de forma única independentemente de que traballasen para unha ou varias empresas ou entidades. Este colectivo está formado polas persoas que reciben percepcións declaradas na clave A do Modelo 190 da "Declaración anual de retencións sobre as rendas de traballo" (empregados por conta allea en xeral).
Na Enquisa aos demandantes de emprego comprende a todas as persoas que na semana de referencia estiveran traballando para un empresario privado ou público a cambio dun soldo, salario, comisión, pagos segundo resultado, gratificación ou calquera outra forma de remuneración en metálico ou en especie. As persoas que traballan na empresa dun familiar percibindo unha remuneración regulamentada deben incluírse nesta categoría. Inclúense tamén como asalariados os socios ou traballadores das sociedades anónimas laborais que teñan unha situación laboral e legal de asalariados. As persoas que cumpran os requisitos para ser asalariados non perden a dita condición aínda no caso de que paguen directamente os impostos por rendemento do traballo persoal e/ou as cotizacións á Seguridade Social. Os xestores, directores ou outros empregados asalariados que non son donos da empresa na que traballan, clasifícanse como traballadores por conta allea, aínda que exerzan as mesmas funcións que os empresarios coma, por exemplo, a contratación ou o despido, en nome das empresas, doutros traballadores.
Como regra xeral, pódese dicir que un asalariado é unha persoa remunerada directa ou indirectamente, en diñeiro ou en especie, en función da cantidade de traballo que realiza (incluído o pago a comisión), con independencia do valor da produción ou da rendibilidade do proceso produtivo. Pode ocorrer que por razóns legais un asalariado teña contrato de autónomo. Neste caso consideraremos á persoa coma asalariada se cumpre as condicións antes descritas. Polo contrario, un traballador independente recibe unha renda que está en función do valor da produción do proceso produtivo do que é responsable, sexa moito ou pouco o traballo aportado.
Na Enquisa de poboación activa os asalariados son persoas con traballo por conta allea ou asalariados todas as que entren nas seguintes categorías:
Automóbil concibido e construído para o transporte de persoas, con capacidade para máis de nove prazas incluído o condutor. Inclúese neste termo o trolebús, é dicir, o vehículo conectado a unha liña eléctrica e que non circula por raíl.
Son as estradas que están especialmente proxectadas, construídas e deseñadas para a circulación de automóbiles e que reúnen as seguintes características:
Son as estradas que, aínda que non reúnan todos os requisitos das autoestradas, teñen calzadas separadas para cada sentido da circulación e limitación de acceso ás propiedades lindeiras.
Persoas que traballan sen remuneración regulamentaria na empresa dun familiar co que conviven
Terras que permaneceron en descanso durante o curso da campaña, sen ningún cultivo, pero que recibiron algunhas labores
É a magnitude monetaria ou de outra natureza que resulta da medición ou valoración do feito impoñible do imposto (art. 50 e seguintes da Lei Xeral Tributaria). A base impoñible poderá determinarse polos seguintes métodos:
É a magnitude resultante de practicar, se procede, na base impoñible as reducións establecidas na lei de cada imposto (art. 54 da Lei Xeral Tributaria).
No Imposto sobre a renda das persoas físicas (IRPF) a base liquidable é o resultado de practicar na base impoñible xeral as reducións que determina a lei do imposto (art. 50 e seguintes da Lei do IRPF); entre outras, reducións por tributación conxunta, reducións por atención a situacións de dependencia e envellecemento (por achegas e contribucións a sistemas de previsión social, por achegas a patrimonios protexidos de persoas con discapacidade, etc.), por pensións compensatorias e anualidades por alimentos, cotas de afiliación e demais achegas aos partidos políticos, etc. Esta base liquidable desagrégase en dúas partes: a base liquidable xeral e a base liquidable do aforro.
Bens utilizados como medios de produción no proceso produtivo de bens e servizos.
Son bens que se consideran propios do consumo das familias. Poden ser alimentarios ou non alimentarios.
Son bens destinados a formar parte do consumo intermedio no proceso de produción de bens e servizos. Distínguese entre bens intermedios enerxéticos e non enerxéticos.
Clasificación das principais magnitudes do Imposto sobre a renda das persoas físicas (IRPF) por partidas:
Os efectos englobados dentro deste compoñente obedecen á discrepancia existente entre a dinámica temporal intrínseca dun determinado fenómeno e a que resulta da súa agregación ou mostraxe temporal (efecto alias do ciclo semanal). Por outra parte, determinados fenómenos económicos réxense por un calendario diferente do utilizado como patrón de medida. Así, o caso máis notable é o da Pascua que, ao seguir o calendario lunar, posúe unha ubicación móbil no calendario gregoriano. Consideraranse como efectos de calendario aqueles asociados co ciclo semanal e coa Pascua móbil.
Automóbil concibido e construído para o transporte de cousas. Exclúese desta definición a motocicleta de tres rodas, concibida e construída para o transporte de cousas, da cal a súa tara non exceda de 400 quilogramos.
Enténdese por campamentos de Turismo, tamén denominados "Cámpings", aqueles espazos de terreo debidamente delimitados, dotados e acondicionados, destinados a facilitar ás persoas, de modo habitual e mediante o pagamento dun prezo estipulado, un lugar para facer vida ao aire libre durante tempo limitado con fins vacacionais ou turísticos e utilizando como residencia, albergues móbiles, caravanas, tendas de campaña ou outros elementos similares facilmente transportables. Os campamentos de turismo clasifícanse de acordo coas súas instalacións e servizos, nas catro categorías seguintes: luxo, primeira, segunda e terceira.
É un tributo propio de Galicia que grava a produción de vertidos de augas e produtos residuais realizados directa ou indirectamente polos usuarios domésticos e industriais de auga, e susceptibles de contaminar as augas continentais ou marítimas. Enténdese realizado o feito impoñible polo consumo ou pola realización potencial ou real da auga de calquera procedencia.
Tributo propio creado pola Comunidade Autónoma de Galicia mediante a Lei 8/2009, do 22 de decembro, pola que se regula o aproveitamento eólico en Galicia e se crean o canon eólico e o Fondo de Compensación Ambiental. Trátase dunha prestación patrimonial de dereito público de natureza extrafiscal e real, que con carácter compensatorio, trata de regular e contribuír a preservar o medio na súa consideración de ben protexido. O feito impoñible é a xeración de afeccións e impactos visuais e ambientais adversos sobre o medio natural e sobre o territorio, como consecuencia da instalación en parques eólicos de aeroxeradores afectos á produción de enerxía eléctrica e situados no territorio da comunidade autónoma de Galicia. A cota tributaria establécese como un importe fixo por aeroxerador establecido por tramos en función do número de aeroxeradores instalados, estando exenta en número de 1 a 3. Tamén considera bonificacións pola redución do número de aeroxeradores derivados dun aumento da eficiencia dos mesmos que non constitúa un salto de tramo. Os ingresos derivados do canon, deducidos os custos de xestión, deben ser destinados á conservación, reposición e restauración do medio, así como a actuacións de compensación e reequilibrio ambiental e territorial das que serán principais beneficiarios os municipios afectados pola implantación de parques eólicos e polas instalacións de evacuación destes.
Esta ratio define as unidades monetarias de valor engadido (VEB) xeradas por cada unidade monetaria de produción. Será tanto maior cantos menos consumos intermedios se utilicen no proceso de produción, polo que se aproxima ao concepto de eficiencia produtiva. Hai que ter presente que esta ratio non analiza a eficiencia do factor traballo, senón só a utilización de insumos (materias primas e servizos) no proceso produtivo. Exprésase en porcentaxe.
É o importe do capital subscrito efectivamente desembolsado.
O capital social determínase na escritura de constitución da sociedade, sendo necesaria a súa achega como garantía real para os acredores. No momento da inscrición da sociedade debe estar a cifra de capital social determinada nos estatutos da sociedade, sendo como mínimo o establecido pola Lei para determinadas sociedades.
É o capital social que figura na escritura de constitución da sociedade mercantil.
Ingresos futuros en base aos contratos feitos cos clientes ata unha data determinada.
Os establecementos hoteleiros na Enquisa do gasto dos non residentes clasifícanse en 1 e 2 estrelas, 3 estrelas, 4 estrelas e 5 estrelas. Para unha descrición pormenorizada dos criterios utilizados na asignación do número de estrelas aos establecementos hoteleiros, pode consultar o Decreto 267/1999, do 30 de setembro, polo que se establece a ordenación dos establecementos hoteleiros de Galicia (DOG nº 201).
Conxunto de operacións que consisten en recompilar, resumir, valorar, analizar e publicar os datos relativos a todos os lugares destinados a habitación humana que foron concibidos como tales (vivendas familiares) e a enumerar aqueles que non sendo concibidos para este fin teñen, sen embargo, ese uso (aloxamentos).
Está caracterizado por oscilacións de duración situada entre os dous e os oito anos. É un compoñente de baixa frecuencia, igual que a tendencia, pero orixinada por factores diferentes, entre os que predominan os aspectos de curto prazo ou axuste cara a sendas de crecemento tendenciais.
Comprende os importes facturados pola empresa durante o ano/mes de referencia en concepto de venda de bens e prestación de servizos que son obxecto do tráfico da empresa, tanto no exercicio da súa actividade principal, como de calquera actividade secundaria que realice a empresa. As vendas contabilízanse sen incluír o IVE repercutido ao cliente, e en termos netos, deducindo as devolucións de vendas, así como os rappels sobre as vendas. Non se deducen os descontos de caixa nin os descontos sobre as vendas por pronto pago. Comprende todos os importes facturados pola empresa durante o período de referencia, o que comprende todas as vendas comerciais de bens e servizos subministrados a terceiros que son obxecto de tráfico da empresa.
Correspóndese co valor da facturación do establecemento no mes de referencia, polas vendas de bens e a prestación de servizos industriais, considerando tanto os realizados polo propio establecemento como os procedentes da subcontratación con terceiros.
Inclúe, polo tanto, os ingresos polas vendas de produtos rematados, de produtos semirrematados, de subprodutos, de residuos e materiais recuperados, de envases e embalaxes e de mercadorías (bens adquiridos para revender no mesmo estado en que se adquiriron), así como os ingresos procedentes da prestación de servizos relacionados coa actividade ordinaria do establecemento.
Da definición de cifra de negocios exclúese o IVE e outros impostos que graven a operación, así como as devolucións de vendas. Tamén se deben excluír as reducións de prezo, rebaixas e descontos aplicados, tendo en conta que os concedidos ao cliente con posterioridade á venda, por exemplo, a fin de ano, non deben considerarse.
Non se inclúen tampouco as subvencións recibidas das Administracións Públicas e Institucións da Unión Europea.
O valor da cifra de negocios deberá incluír todas as cargas repercutidas ao cliente (transporte, embalaxe, etc.) aínda que se facturen por separado
Na Enquisa estrutural ás empresas este concepto fai referencia ao financiamento solicitado para atender o pago das operacións correntes da empresa, tales como a compra de existencias, o pago das nóminas, etc.
É a Clasificación Nacional de Actividades Económicas resultante do proceso internacional de revisión denominado Operación 2007. Foi elaborada segundo as condicións recollidas no Regulamento de aprobación da NACE Rev.2. O obxectivo desta clasificación é establecer un conxunto xerarquizado de actividades económicas que poida ser empregado para:
É a Clasificación Nacional de Actividades Económicas elaborada segundo as condicións recollidas no Regulamento de implantación da NACE Rev. 1.1. O obxectivo desta clasificación é establecer un conxunto xerarquizado de actividades económicas que poida ser empregado para:
Comprende as relacións comerciais da Comunidade Autónoma de Galicia con todos aqueles países que non pertencen á UE. As relacións comerciais de intercambio denominaranse "importacións" para as adquisicións e "exportacións" para as entregas. Para a recollida de información estatística, mantense a obriga de presentar a correspondente declaración DUA ante Aduanas.
Comprende as operacións comerciais entre a Comunidade Autónoma de Galicia e os países membros da Unión Europea (excluíndo o resto de España). As adquisicións intracomunitarias chamaranse "introducións" e as entregas intracomunitarias "expedicións". A recollida de información estatística réxese polo Sistema Intrastat.
Trátase dunha rama do sector servizos na que se enmarcan as empresas cuxa actividade principal corresponde á división 47 (Comercio polo miúdo, excepto de vehículos de motor e motocicletas) da sección G da Clasificación Nacional de Actividades Económicas (CNAE-2009). Esta división comprende a revenda (venda sen transformación) ao público para o seu consumo ou utilización persoal de bens en tendas, grandes almacéns, postos, economatos, venda por correo, a domicilio, venda ambulante, etc. A manipulación que soe realizarse nestes establecementos non afecta ao carácter básico dos produtos e pode incluír, por exemplo, a clasificación, a separación, a mestura e o empaquetado. Os bens vendidos deben limitarse aos denominados, en xeral, bens de consumo ou mercadorías polo miúdo. En consecuencia, exclúense os bens que non soen incluírse no comercio polo miúdo, coma os cereais, os minerais, a maquinaria e equipos industriais, etc. Nesta división intégrase tamén o comercio polo miúdo realizado por intermediarios e as actividades das empresas de poxas polo miúdo. Esta división non comprende:
Situación na que os axentes económicos (empresas e consumidores) teñen unha efectiva liberdade, tanto de ofrecer bens e servizos como de elixir a quen e en que condicións adquírenos.
O concepto de compra corrente utilizado na estatística do Imposto sobre o valor engadido (IVE) abarca, en termos do Plan Xeral Contable (contas do subgrupo 60), as compras e traballos realizados por outras empresas, así como os gastos en I+D, en arrendamentos e canons, en reparación e conservación, en servizos profesionais, de transporte, en publicidade, subministracións e outros servizos (incluídos os servizos bancarios que non teñan a condición de gastos financeiros).
É o importe total obtido como resultado de agregar:
É unha asociación de persoas naturais que son titulares dun dereito ou dun ben común que lles serve de obxecto para realizar un traballo. O número mínimo de persoas é de dúas, que serán copropietarias, debendo aportar cada unha o seu traballo e capital de forma mancomunada.
Denomínase desta maneira ao procedemento legal que se orixina cando unha persoa física ou xurídica se atopa nunha situación de insolvencia na que non pode facer fronte á totalidade dos pagos que adebeda. Trátase, fundamentalmente, de organizar as finanzas do concursado para conseguir que o maior número de acredores cobre o máximo posible.
Concurso no que a solicitude é presentada por calquera dos acredores do debedor e na que se especificará a orixe do crédito, a natureza, importe, datas de adquisición e vencemento, así como a situación do crédito no momento da solicitude.
Concurso no que presenta a solicitude o debedor dentro dos dous meses seguintes á data na que se coñecera ou debera coñecer o seu estado de insolvencia. A insolvencia pode ser actual ou inminente, este último caso prodúcese cando o debedor prevea que non poderá cumprir regular e puntualmente as súas obrigacións.
Acordo, decisión ou recomendación colectiva, ou práctica concertada ou conscientemente paralela, que produza ou poida producir o efecto de impedir, restrinxir ou falsear a competencia dun mercado.
Corporación de dereito público dotada de personalidade xurídica e capacidade de obrar que actúa como órgano de consulta e colaboración coa administración na promoción do sector pesqueiro.
Ente creado para xestionar servizos públicos baixo o principio de colaboración e cooperación entre administracións públicas. A Lei 5/1997 de Administración Local de Galicia considera ós consorcios de ámbito local como entidades institucionais cando o sector público ten presenza maioritaria neles.
Comprende os bens e servizos adquiridos por unidades institucionais residentes para a satisfacción directa das necesidades humanas, xa sexan estas individuais ou colectivas. Os bens e servizos para consumo individual son adquiridos por un fogar e utilizados para satisfacer as necesidades e carencias dos membros do mesmo. Os servizos para consumo colectivo préstanse de forma simultánea a todos os membros da comunidade ou dunha parte específica desta.
Todo o gasto en consumo final dos fogares é individual. Todos os bens e servizos subministrados polas Institucións sen fin de lucro ao servizo dos fogares (ISFLSF) considéranse individuais.
Representan o valor dos bens e servizos consumidos como insumos nun proceso de produción (SEC-2010, 3.88 e seguintes). Non se inclúen os activos fixos, cuxo consumo debe rexistrarse como consumo de capital fixo.
Representan o valor dos bens e servizos consumidos como insumos nun proceso de produción (SEC-95, 3.69). Esta é a definición empregada nas Contas Económicas Anuais e Trimestrais, así como no Marco Input-Output de Galicia. Agora ben, na Conta Satélite de Produción Doméstica (CSPD) a función produtiva dos fogares amplíase, o que dá orixe a que parte do consumo final deste sector se reclasifique en consumo intermedio ou formación bruta de capital. Por exemplo, na CSPD o pan, os cereais, a carne ou o peixe son considerados consumos intermedios na elaboración doutros produtos, a diferenza do que acontece nas restantes operacións da Contabilidade Nacional, nas que se consideran gasto en consumo final dos fogares. Máis información na metodoloxía da operación.
Esta conta trata as unidades residentes como perceptores de renda primaria e non como produtores que xeren a dita renda primaria. No caso do sector fogares os recursos son o excedente de explotación bruto, a renda mixta, a remuneración dos asalariados e as rendas da propiedade que son un recurso para os fogares (por exemplo, os intereses cobrados polos depósitos bancarios). Nos empregos só temos a renda da propiedade (por exemplo, os intereses pagados polos fogares polos créditos hipotecarios). O saldo da conta é o saldo de rendas primarias.
Ten por obxecto amosar, por grupos de produtos ou para o total da economía, como se utilizan os bens e servizos dispoñibles. Presenta, no lado dos recursos, a produción e as importacións, e no dos empregos, os consumos intermedios, o consumo final, a formación bruta de capital e as exportacións de bens e servizos. Esta conta debe estar equilibrada por definición. Polo tanto, e dado que a produción se valora a prezos básicos e os empregos a prezos de adquisición, haberá que incluír nos recursos os impostos menos as subvencións sobre os produtos para que o saldo da conta sexa nulo.
A conta de distribución secundaria da renda mostra cómo se asigna o saldo das rendas primarias dos fogares por medio da redistribución, é dicir, mediante os impostos correntes sobre a renda, o patrimonio, etc., as cotizacións e prestacións sociais en efectivo e as outras transferencias correntes. Nesta conta rexístranse as operacións que para os fogares residentes, constitúen unha redistribución da renda en efectivo, tanto en recursos (prestacións sociais, indemnizacións de seguros non vida,
) coma en empregos (impostos correntes, cotizacións sociais, primas netas de seguro
).
O saldo da conta é a renda dispoñible, que reflicte as operacións correntes e que exclúe, explicitamente, as transferencias de capital, as ganancias e perdas de posesión reais e as consecuencias de sucesos como as catástrofes naturais.
Presenta aos sectores institucionais como produtores ou xeradores das rendas primarias (na conta de asignación da renda primaria os sectores institucionais son tratados coma perceptores de rendas primarias). Esta conta analiza en que medida o valor engadido pode cubrir a remuneración dos asalariados e os outros impostos menos as subvencións sobre a produción; tamén permite obter, como saldo contable, o excedente de explotación bruto ou renda mixta (no caso das empresas non constituídas en sociedade pertencentes ao sector dos fogares).
Amosa as operacións relativas ao proceso de produción. Nos recursos inclúe a produción e nos empregos os consumos intermedios. O saldo da conta corresponde ao Valor Engadido Bruto (VEB) valorado a prezos básicos; é dicir, sen tomar en consideración os impostos menos as subvencións sobre os produtos. Na conta de produción do total da economía, esta partida inclúese entre os recursos, o que permite obter o Produto Interior Bruto (PIB) a prezos de mercado.
Comprende un conxunto de táboas e de indicadores que permiten afondar no coñecemento dun determinado aspecto da economía dun territorio, ampliando a información proporcionada polo sistema de contas económicas. As contas satélite poden presentar algunha das seguintes características:
Son aqueles tributos nos que o feito impoñible consiste na obtención polo suxeito pasivo dun beneficio ou incremento de valor dos seus bens, como consecuencia da realización de obras públicas ou do establecemento ou ampliación de servizos públicos.
Consiste nunha participación activa con outras empresas ou institucións, unindo ou compartindo parte das súas capacidades e/ou recursos, co obxecto de incrementar as súas vantaxes competitivas. Non é necesario que as dúas partes obteñan un beneficio comercial. Exclúese a mera subcontratación de traballos sen cooperación activa; tamén se exclúe a cooperación con outras empresas do mesmo grupo.
É unha sociedade con capital variable e con estrutura e xestión democráticas que asocia, en réxime de libre adhesión e baixa voluntaria, a persoas con intereses e necesidades socioeconómicas comúns. Esta sociedade desenvolve actividades profesionais ao servizo da comunidade para satisfacer estes intereses e necesidades comúns, imputándose aos socios,unha vez atendidos os fondos comunitarios, os resultados económicos en función da actividade cooperativizada.
É a porcentaxe das exportacións dun país (ou rexión) con destino a outro país ou grupo de países sobre o total das importacións efectuadas polo país ou grupo de países de destino (incluíndo as importacións entre os países do grupo).
É o resultado de minorar a cota líquida no importe das deducións, pagos fraccionados, retencións, ingresos a conta e cotas, conforme á normativa de cada tributo (art. 56 da Lei Xeral Tributaria).
No Imposto sobre a renda das persoas físicas (IRPF) a cota diferencial é o resultado de minorar a cota líquida incrementada total do imposto (suma das cotas estatal e autonómica), no importe dunha serie de deducións (as máis importantes, por dobre imposición internacional e por obtención de rendementos do traballo ou de actividades económicas inferiores a unha determinada contía) e no importe das retencións, ingresos a conta e pagos fraccionados practicados ao longo do ano fiscal (art. 79 e seguintes da Lei do IRPF).
Calculada en base á hipoteca media e o tipo de xuro medio, asumindo como prazo o período de contratación do crédito hipotecario obtido da duración dos novos créditos hipotecarios contratados sobre a vivenda.
É o resultado de aplicar o tipo de gravame (de carácter proporcional ou progresivo, segundo corresponda) á base liquidable. A cota íntegra tamén pode vir determinada, se así se estipula na lei do tributo, por unha cantidade monetaria fixa sinalada ao efecto (art. 56 da Lei Xeral Tributaria).
No Imposto sobre a renda das persoas físicas, ao estar cedido en parte ás comunidades autónomas, a cota íntegra divídese en dúas partes: a cota íntegra estatal e a autonómica. A primeira é o resultado de sumar as cantidades resultantes de aplicar os tipos de gravame estatais ás bases liquidables xeral e do aforro. A segunda, pola súa parte, é o resultado de sumar as cantidades resultantes de aplicar as escalas de gravame autonómicas ás bases liquidables xeral e do aforro (art. 62 e seguintes da Lei do IRPF).
É o resultado de diminuír a cota íntegra no importe das deducións, bonificacións, adicións e coeficientes previstos na lei de cada tributo (art. 56 da Lei Xeral Tributaria).
No Imposto sobre a renda das persoas físicas (IRPF), ao estar cedido en parte ás comunidades autónomas, a cota líquida desagrégase en dúas partes: a cota líquida estatal e a autonómica. Da cota íntegra estatal detráese o 50% dunha serie de deducións (entre outras, a dedución por inversión en vivenda habitual, por incentivos e estímulos á inversión empresarial, por inversións ou gastos de interese cultural) e a totalidade doutro conxunto de deducións (por exemplo, a dedución xeral por aluguer da vivenda habitual) para calcular a cota líquida estatal. Da cota íntegra autonómica detráese o outro 50% das deducións xa aplicadas sobre a cota íntegra estatal, máis as deducións fixadas por cada comunidade autónoma. En Galicia, na actualidade, están fixadas deducións autonómicas por nacemento ou adopción de fillo, por familia numerosa, por coidade do fillos menores, por gastos dirixidos ao uso de novas tecnoloxías, por contribuíntes discapacitados de idade igual ou superior a 65 anos que precisen axuda de terceiras persoas, para o fomento do autoemprego dos homes menores de 35 anos e as mulleres (calquera que sexa a súa idade) e unha dedución propia por aluguer da vivenda habitual (art. 67 e seguintes da Lei do IRPF).
É o resultado de incrementar a cota líquida do Imposto sobre a rendas das persoas físicas (IRPF) no importe que corresponda ás deducións aplicadas en exercicios anteriores, que xa non lle son de aplicación á persoa (o contribuínte perdeu o dereito a deducir esas cantidades).
Cantidades de carácter periódico e contía determinada, percibidas por cotas de persoas afiliadas ou asociadas á entidade
As cotizacións sociais poden dividirse en cotizacións efectivas a pagar aos sistemas de seguridade social e as cotizacións imputadas rexistradas polos sistemas privados non baseados en fondos especiais.
As cotizacións sociais efectivas comprenden:
Son as cotizacións efectivas ou imputadas que pagan os fogares aos sistemas de seguros sociais co fin de asegurar o pago de prestacións sociais. Comprenden:
Este cociente mide a cota que representan as cotizacións sociais a cargo dos empregadores no conxunto da remuneración que pagan aos seus asalariados. Exprésase en porcentaxe.
Contrato polo cal unha entidade financeira pon a disposición do cliente certa cantidade de diñeiro, que deberá devolver con intereses e segundo os prazos pactados. A diferenza do préstamo, ese capital non ten que ter necesariamente unha finalidade prefixada (como a compra dun inmoble, no caso dun préstamo hipotecario).
É unha medida de natureza contable que se obtén como diferenza entre a recadación bruta aplicada e as devolucións pagadas. A natureza "aplicada" quere dicir que o criterio temporal de rexistro é o de aplicación dos ingresos correspondentes ao orzamento. Inclúe os ingresos do orzamento corrente e dos exercicios pechados.
Son as siglas da Clasificación Uniforme para o Comercio Internacional. A versión da CUCI utilizada na elaboración dos índices de valor unitario encadeados con anterioridade ao ano 2010 correspóndese coa terceira revisión da mesma (CUCI Rev. 3) e, a partir de xaneiro dese ano, a CUCI Rev. 4. A dita clasificación reagrupa en categorías a clasificación TARIC (coa que se clasifican orixinariamente os datos de comercio exterior e intracomunitario), atendendo aos materiais empregados, a etapa de elaboración e ao seu uso final.
Dous ou máis cultivos están asociados cando ocupan simultánea e uniformemente unha mesma superficie
Constituídos por aquelas plantas cuxa parte aérea ten consistencia herbácea (cereais, leguminosas, pataca, algodón, remolacha, forraxeiras, hortalizas, etc.).
Son terras aradas ou cultivadas con regularidade, normalmente polo sistema de rotación de cultivos.
Os cultivos herbáceos inclúen: cereais, leguminosas, pataca, cultivos industriais, cultivos forraxeiros, hortalizas, flores e plantas ornamentais, sementes e plántulas destinadas á venta e outros cultivos herbáceos.
Constituídos por aquelas plantas cuxa parte aérea ten consistencia leñosa. Son cultivos non incluídos no réxime de rotación, distintos das pradarías permanentes, que ocupan as terras durante largos períodos que non necesitan ser transplantados despois de cada colleita. Non se inclúen as superficies forestais.
Os cultivos leñosos son: froiteiras, olivar, viñedo, viveiros de cultivos leñosos non forestais, cultivos leñosos en invernadoiro e outros cultivos permanentes.
Considéranse cultivos sucesivos os cultivos que se suceden nunha mesma superficie no curso da campaña agrícola
Este indicador compara a remuneración por asalariado coa produtividade do traballo. Obtense dividindo a remuneración por asalariado entre a produtividade aparente real. A taxa de variación anual toma un valor positivo se o crecemento da remuneración por asalariado supera o crecemento da produtividade.
Variación anual do custo laboral unitario. Este indicador compara a evolución da remuneración por asalariado coa evolución da produtividade do traballo e dos prezos. De modo que toma un valor positivo se o crecemento da remuneración por asalariado supera o crecemento da produtividade e dos prezos
Este indicador compara a remuneración por asalariado coa produtividade do traballo e dos prezos. Obtense dividindo a remuneración por asalariado entre a produtividade aparente nominal. A taxa de variación anual toma un valor positivo se o crecemento da remuneración por asalariado supera o crecemento da produtividade e dos prezos.
O cociente entre o custo total dun préstamo hipotecario medio polo 80% do prezo medio dunha vivenda estándar e o salario anual medio dun traballador representa o esforzo laboral que ten que realizar unha persoa para pagar a súa débeda hipotecaria (capital máis intereses), é dicir, o número de anos de salario íntegro que unha persoa ten que dedicar para satisfacer as súas obrigas coa entidade financeira.
Se en lugar de considerar o prazo hipotecario medio considérase un prazo hipotecario fixo de 20 anos obtense este indicador a 20 anos.
Denomínase Centro de Procesamento de Datos (CPD), ou simplemente centro de datos (cuxo equivalente en inglés é data center), á localización onde se concentran os recursos necesarios para o procesamento da información nunha empresa. Os ditos recursos consisten esencialmente nunhas dependencias debidamente acondicionadas, computadoras e redes de comunicacións.
Inclúe as débedas que a empresa ten contraídas con terceiros e cuxo prazo de esixibilidade é inferior ao ano.
Toda débeda derivada dunha operación comercial ou mercantil.
É o valor nominal total das obrigas brutas do sector Administracións Públicas pendentes a final de ano, agás as obrigas representadas por activos financeiros que estean en mans do propio sector.
O concepto de débeda está elaborado segundo o Protocolo de Déficit Excesivo (PDE), no que se distingue:
É a suma das débedas a longo prazo e as débedas a curto prazo.
Recolle o saldo das obrigas de terceiros coa empresa. Dentro desta partida inclúense a conta de clientes e a de outros debedores.
Conxunto de actuacións levadas a cabo polas autoridades da competencia co fin de perseguir as condutas restritivas da competencia e restablecer a libre competencia nos mercados.
É o cociente entre o PIB nominal (a prezos correntes do ano considerado) e o PIB real (a prezos constantes dun ano base), expresado en forma de índice, é dicir, multiplicado por 100. Utilízase como índice de prezos alternativo ao IPC (índice de prezos de consumo), xa que mide as variacións de prezos experimentadas por todos os bens e servizos producidos nunha economía durante un período de referencia.
Cantidade dun determinado servizo que os clientes solicitan para cada nivel de prezos do mesmo.
As empresas clasifícanse en tres apartados:
Depósito contratado por un prazo de tempo determinado. Se o contrato contén unha claúsula que así o indique, o importe do depósito só se pode retirar antes de que expire o prazo con autorización da entidade financeira e cunha penalización na súa remuneración.
É sinónimo de conta corrente: aquel no que as cantidades depositadas poden retirarse ou transferirse en calquera momento, sen previo aviso á entidade depositaria. Pódese dispoñer dos seus fondos a través de cheques.
Son depósitos dispoñibles con previo aviso. É sinónimo de conta de aforro. Instruméntase cunha cartilla ou libreta na que os apuntes substitúen aos extractos característicos da conta corrente.
Son dereitos efectivamente ingresados ou que están pendentes de cobrar que xorden como consecuencia de acontecementos pasados, en virtude dos que o debedor queda obrigado a satisfacer á entidade unha determinada cantidade de diñeiro, nun momento concreto coas condicións que se derivan do seu soporte documental; son netos cando non inclúen os dereitos cancelados ou anulados.
É un tipo de operación financeira que consiste nun contrato por medio do cal unha entidade financeira anticipa á empresa o importe das facturas que ten pendentes de cobro. A dita entidade encárgase de realizar as xestións pertinentes para o seu cobro e desconta do importe anticipado á empresa o montante correspondente aos gastos e xuros xerados pola operación.
Constitúen unha agrupación dos concellos de Galicia en áreas turísticas, tendo en conta a intensidade turística que soporta cada un. Esta clasificación utilízase na actividade Indicadores da intensidade da demanda turística. Defínense 18 destinos:
Defínese coma o momento inicial do período extintivo da sociedade; produce como efecto inmediato que a sociedade entre en período de liquidación como paso previo e necesario para proceder a súa extinción, que ten lugar coa cancelación dos seus asentos no Rexistro Mercantil.
É o crédito que ostenta a sociedade mercantil fronte aos socios que non desembolsaron a totalidade do valor do capital subscrito no momento da constitución ou ampliación de capital. Na lexislación española esta posibilidade só está contemplada para as sociedades anónimas. Mentres subsiste a falta de pagamento dos dividendos pasivos no prazo establecido, o accionista está privado do dereito ao voto nas xuntas da compañía, a percibir dividendos e do dereito á subscrición preferente de novas accións.
Este concepto fai referencia ás vantaxes en termos de custos que unha empresa obtén grazas ao aumento do tamaño da planta, debido á existencia de factores que fan que o custo medio por unidade de produto caía a medida que a escala da produción aumenta.
Construción permanente, fixa sobre o terreo, separada e independente, concibida para ser utilizada con fins residenciais e/ou para o desenvolvemento dunha actividade
É o non destinado exclusiva ou principalmente a vivenda ou aloxamento permanente ou eventual de persoas
É o destinado, polo menos nun 50% da súa superficie útil (excluídos baixos e sotos), a ser habitado por persoas, ben de forma permanente, ben con carácter eventual, e con independencia de que nel se realice outra función secundaria. Pode estar destinado a vivenda ou a residencia colectiva
Refírense aos efectos ou outros documentos negociados a clientes que fosen creados para mobilizar o prezo das operacións de compravenda de bens ou prestacións de servizos, librados ou endosados á orde da entidade, e os efectos que fosen redescontados en firme a outras entidades. Inclúense as cantidades entregadas a conta ou con garantía destes, e os anticipos sobre certificacións de obra.
Os efectos de comercio en carteira con vencemento no mes de referencia corresponde á parte da rúbrica 4.1.1. Efectos comerciais e anticipos do activo de balance reservado da Circular 4/1991 do Banco de España, con vencemento no mes de referencia.
Os efectos de comercio en carteira non pagados no mes de referencia corresponden á parte da rúbrica 4.1.1 Efectos comerciais e anticipos, que resulte devolta por falta de pagamento no mes de referencia.
Refírense aos efectos recibidos de clientes para a xestión do seu cobro.
Os efectos de comercio recibidos en xestión de cobro de clientes con vencemento no mes de referencia corresponden á parte da rúbrica 5.2. Efectos condicionais e outros valores recibidos en comisión de cobro das contas de orde do Estado M.1 da Circular 4/1999 do Banco de España; que corresponda a efectos recibidos en xestión de cobro de clientes con vencemento no mes de referencia.
Os efectos de comercio recibidos en xestión de cobro de clientes non pagados no mes de referencia corresponden á parte da rúbrica 5.2. Efectos condicionais e outros valores recibidos en comisión de cobro mencionada no parágrafo anterior, que resulte devolta por falta de pagamento no mes de referencia.
En Confianza empresarial defínese coma o conxunto de persoas que mediante contrato traballan para a empresa a cambio dunha remuneración.
Nas Contas económicas anuais e nas Contas económicas trimestrais comprende todas as persoas, tanto asalariados como traballadores autónomos, que realizan unha actividade produtiva incluída dentro da fronteira da produción do sistema. Este concepto de emprego definido no SEC difire basicamente do utilizado nas estatísticas de forza de traballo en que inclúe o emprego dos non residentes que traballan en Galicia e exclúe o emprego dos residentes en Galicia que traballan fóra.
Para determinar o emprego medio anual considéranse todas as persoas empregadas durante o exercicio contable, promediado segundo o tempo durante o cal prestasen os seus servizos na entidade. Enténdese por persoal asalariado o conxunto de persoas que traballan ou realizan tarefas para unha empresa a cambio dunha determinada remuneración ou salario (non se inclúen aquelas persoas contratadas a través dunha empresa de traballo temporal). O persoal non asalariado comprende aquelas persoas que dirixen ou participan activamente nas tarefas da empresa sen recibir unha remuneración fixa ou un salario, distinguindo a súa vez entre: a) traballadores por conta propia, propietarios e socios activos, axudas familiares; e b) outras persoas non remuneradas (voluntarios, etc.)
É a unidade xurídica que proporciona cobertura legal ás actividades que se realizan nun ou varios locais. As unidades xurídicas poden ser persoas físicas ou persoas xurídicas con existencia legal independente da dos seus propietarios
Combinación máis pequena de unidades xurídicas que constitúe unha unidade organizativa de produción de bens e servizos e que goza dunha certa autonomía de decisión.
Organismo creado pola administración para a realización, en réxime de descentralización administrativa, de actividades da súa competencia. Os entes públicos deben adaptar o seu funcionamento ó ordenamento xurídico privado ou a súa normativa específica.
Ente local de ámbito inferior ao municipal creado para a administración descentralizada de núcleos de poboación separados.
Empresas nas que a actividade consiste en recibir depósitos ou outros fondos reembolsables, aplicándoos á concesión de créditos. Son entidades de crédito a banca, as caixas de aforro e as cooperativas de crédito, os establecementos financeiros de crédito -que non poden captar depósitos- e o Instituto de Crédito Oficial.
Nesta categoría inclúense as empresas, as institucións sen fins de lucro e as persoas físicas cuxa actividade principal se clasifica nas divisións 87 (asistencia en establecementos residenciais) e 88 (actividades de servizos sociais sen aloxamento) da CNAE-2009.
É unha operación cuxa finalidade é, polo xeral, a contraria á pretendida coa fusión: mentres que esta persegue a concentración de empresas, a escisión tende a súa disgregación.
O esforzo financeiro defínese como o cociente entre a cota anual dun préstamo hipotecario medio polo 80% do prezo medio dunha vivenda estándar e o salario anual medio dun traballador, expresado en tanto por cento. Este indicador mide o esforzo que ten que realizar anualmente un asalariado para facer fronte ás súas obrigas coa entidade financeira, xa que indica a porcentaxe do salario anual que ten que dedicar ao pago da cota anual do préstamo hipotecario.
Se en lugar de considerar o prazo hipotecario medio considérase un prazo hipotecario fixo de 20 anos obtense este indicador a 20 anos.
Inclúense nesta modalidade as superficies cubertas de especies arbóreas forestais, que non son empregadas principalmente con fins agrícolas ou con outros fins distintos dos forestais. Están incluídas as choupeiras no interior ou no exterior dos bosques, os montes de castiñeiros e nogueiras destinadas principalmente á produción de madeira, as plantacións de árbores de Nadal e os viveiros forestais que se atopen en bosques e se destinen ás necesidades propias da poboación.
Empresa ou parte dunha empresa sita nun lugar delimitado topograficamente, no que se realizan unha ou varias actividades económicas ás que dedican o seu traballo unha ou varias persoas por conta dunha mesma empresa. Se polas propias características da actividade esta non se realiza nun lugar fixo, o establecemento é o lugar dende o que se organiza ou coordina tal actividade. Non se contabilizan como establecementos os almacéns e as sedes sociais ou os domicilios legais dos titulares das empresas no caso de que existan unicamente como soporte xurídico das actividades.
Considéranse establecementos de turismo rural, aqueles establecementos ou vivendas destinadas ao aloxamento turístico mediante prezo, con ou sen outros servizos complementarios e que estean inscritos no correspondente Rexistro de Aloxamentos Turísticos de cada Comunidade Autónoma. Estes establecementos adoitan presentar unhas características determinadas:
Son establecementos hoteleiros aqueles establecementos que prestan servizos de aloxamento colectivo mediante prezo con ou sen outros servizos complementarios (hotel, hotel-apartamento ou apartahotel, motel, hostal, pensión, etc.).
Enténdese por establecemento turístico abertos de tempada, aquel no que o mes de referencia está comprendido dentro do seu período de apertura.
Trátase dun movemento periódico ou cuasiperiódico de duración inferior ou igual ao ano. Ven determinado, principamente, por factores institucionais, climáticos e técnicos que evolucionan de forma suave, desde unha perspectiva a longo prazo.
Esta variable é unha aproximación ao número de días que, por termo medio, os viaxeiros permanecen nos establecementos e calcúlase como cociente entre as noites e o número de viaxeiros.
Vía de comunicación (pola que se viaxa) que utiliza un pavimento estabilizado que non son raíles e pistas de aterraxe, aberta á circulación pública e destinada esencialmente a uso de vehículos de estrada que se desprazan sobre as súas rodas. Inclúense as pontes, túneles, outras estruturas de apoio, enlaces, bifurcacións e intercambiadores, así como as estradas de peaxe. Exclúense as pistas exclusivamente de bicicletas
A estratificación da mostra das explotacións gandeiras determínase polo tamaño das mesmas, medido pola cota láctea que posúan. Entre os anos 2007 e 2009 a estratificación empregada foi a seguinte:
Siglas de Empresa de Traballo Temporal; trátase dunha empresa cuxa actividade consiste en pór a disposición doutra (empresa usuaria), con carácter temporal, traballadores por ela contratados.
Corresponde á renda que obteñen as unidades da utilización dos seus propios activos de produción. É o saldo da conta de explotación. No caso das empresas non constituídas en sociedades correspondentes ao sector fogares fálase de renda mixta.
Este cociente mide a cota de valor engadido (VEB) utilizada para remunerar o factor capital. O valor engadido, pola vía das rendas, é o resultado da suma de remuneración dos asalariados, excedente de explotación bruto e impostos netos sobre a produción e as importacións. Na medida en que a ratio excedente de explotación sobre VEB sexa alta significa que a parte de valor xerado destinado a pagar o factor capital será elevada e, polo tanto, a parte que remunera o factor traballo e os impostos será menor. Hai que ter en conta que o excedente de explotación inclúe a remuneración do traballo non asalariado, baixo a denominación de rendas mixtas. Exprésase en porcentaxe.
Nesta partida recóllese o valor dos produtos que a empresa ten almacenados en calquera fase do proceso produtivo.
Comprenden todas aquelas operacións a través das cales un produto con orixe en Galicia é vendido aos países da UE, excluíndo o resto de España.
Unidade técnico-económica da que se obteñen produtos agrarios baixo a responsabilidade dun titular. Esta unidade técnico-económica caracterízase pola utilización dos mesmos medios de produción: man de obra, maquinaria, etc.
Consisten nas operacións mediante as que os residentes subministran bens e servizos aos non residentes.
Comprenden todas aquelas operacións a través das cales un produto con orixe en Galicia é vendido a países que non forman parte da UE.
A exposición ao risco defínese como o cociente entre o prezo medio dunha vivenda estándar e o prezo máximo que se pode permitir pagar o asalariado medio por unha vivenda estándar sen incorrer nun risco financeiro excesivo, expresado en tanto por cento. O valor de referencia deste indicador é 100, que se ten cando a débeda hipotecaria do asalariado medio coincide coa máxima que pode asumir sen incorrer nun risco financeiro excesivo. Se o indicador é superior a 100 reflicte que o asalariado medio está sobreexposto ao risco. Pola contra, se o indicador é inferior a 100 pódese dicir que a exposición ao risco do asalariado medio é aceptable.
Se en lugar de considerar o prazo hipotecario medio considérase un prazo hipotecario fixo de 20 anos obtense este indicador a 20 anos.
Consiste na contratación dun provedor externo para realizar (total ou parcialmente) unha actividade da empresa. Considérase provedor externo a calquera empresa externa á contratante, independentemente de onde estea localizada. Exclúense as contratacións con outras empresas do mesmo grupo.
Operación mediante a cal se procede á cancelación dos asentos da sociedade, e a depositar no Rexistro Mercantil os libros de comercio e documentos relativos ao seu tráfico, quedando extinguida a personalidade xurídica da sociedade dende o mesmo momento da cancelación.
A factura electrónica ou e-factura é a versión electrónica das facturas tradicionais en soporte papel. Defínese como un documento electrónico que cumpre cos requisitos legais e reglamentariamente esixibles ás facturas tradicionais garantindo, entre outras cousas, a autenticidade da súa orixe e a integridade do seu contido.
É o grupo de persoas que, residindo na mesma vivenda familiar (polo tanto formando parte dun fogar), comparten algúns gastos comúns e están vinculadas por lazos de parentesco, xa sexan de sangue ou políticos, e independentemente do seu grao. As diferenzas entre fogar e familia son que o fogar pode ser unipersoal e que os membros dun fogar multipersoal non teñen necesariamente que estar emparentados.
Nos Censos de Poboación de 2001 exclúese a condición de compartir algúns gastos en común.
Consiste nun método criptográfico que asocia a identidade dunha persoa ou dun equipo informático a unha mensaxe ou documento dixital. A sinatura dixital ofrece ao destinatario a seguridade de que a mensaxe foi creada polo remitente e que non foi alterada durante a transmisión. Ao igual que a sinatura en papel pode utilizarse para identificar o autor da mensaxe, para sinalar a conformidade ou disconformidade co contido da mensaxe, para indicar que se leu, etc.
É o conxunto de persoas que, residindo na mesma vivenda, comparten gastos comúns ocasionados pola utilización da vivenda e/ou gastos de alimentación.
Nos Censos de 2001 exclúese a condición de que compartan gastos comúns.
Considérase fogar principal aquel no que un dos seus membros ten a titularidade da vivenda que ocupa, xa sexa en propiedade ou alugamento. No caso de que a vivenda estea cedida, o fogar principal será aquel no que estea a persoa a favor da que se fixo a cesión.
Persoa ou conxunto de persoas que ocupan en común unha vivenda principal ou parte dela, e consomen e/ou comparten alimentos ou outros bens con cargo a un mesmo orzamento.
Inclúe todos aqueles recursos da empresa que non teñen prazo de esixibilidade e que foron aportados polos socios ou xerados pola propia empresa. Está formado polas partidas: capital subscrito, reservas, resultado de exercicios anteriores, perdas e ganancias e outros fondos propios.
Comprende as adquisicións menos as cesións de activos fixos realizadas polos produtores residentes (formación bruta de capital fixo) e o valor das entradas en existencias, menos o valor das saídas e o valor de calquera perda corrente dos bens mantidos en existencias (variación de existencias).
Comprende a formación bruta de capital fixo, a variación de existencias e as adquisicións menos cesións de obxectos valiosos (SEC-95, 3.100 e seguintes). Esta é a definición empregada nas Contas Económicas Anuais e Trimestrais, así como no Marco Input-Output de Galicia. Agora ben, na Conta Satélite de Produción Doméstica (CSPD) a función produtiva dos fogares amplíase, o que dá orixe a que parte do consumo final deste sector se reclasifique en consumo intermedio ou formación bruta de capital. Por exemplo, na CSPD os mobles e demais artigos de amoblamento entran dentro da formación bruta de capital, a diferenza do que acontece nas restantes operacións da Contabilidade Nacional, nas que se clasifican como gasto en consumo final dos fogares. Máis información na metodoloxía da operación.
Organización sen ánimo de lucro que por vontade do seu creador ten afectado de modo duradeiro un patrimonio á consecución de fins de interese xeral.
É un procedemento en virtude do cal dúas ou máis sociedades, previa extinción sen liquidación dalgunhas ou de todas elas, confunden os seus patrimonios e agrupan aos seus respectivos socios nunha soa sociedade.
Nas operacións do Sistema de contas económicas consiste no gasto realizado polas unidades institucionais residentes en bens e servizos que se utilizan para satisfacer directamente as necesidades individuais, ou as necesidades colectivas dos membros da comunidade. Este gasto pode realizarse no territorio económico ou no resto do mundo (SEC-2010, 3.94 e seguintes).
Na Conta Satélite de Produción Doméstica a función produtiva dos fogares amplíase, o que dá orixe a que parte do consumo final deste sector se reclasifique en consumo intermedio ou formación bruta de capital. Deste xeito, a partida incluída nesta operación como consumo final do sector fogares non se corresponde necesariamente coa incluídas nas restantes operacións do Sistema de contas de Galicia. Máis información na metodoloxía da operación.
Na Enquisa de orzamentos familiares, o gasto en consumo final dos fogares corresponde ao gasto efectuado polos fogares co fin de consumir bens e servizos. Comprende:
Son gastos correntes os gastos de funcionamento dos servizos (persoal e gastos en bens correntes e servizos), os xuros e as transferencias correntes.
Son gastos de capital os investimentos reais (creación de infraestruturas, creación ou adquisición de bens de natureza inventariable necesarios para o funcionamento dos servizos e outros gastos de carácter amortizable), as transferencias de capital (créditos por parte da entidade destinada a financiar operacións de capital) e os gastos procedentes de operacións con activos e pasivos financeiros.
Este concepto recolle o importe total agregado dos pagos efectuados pola empresa durante o ano de referencia en concepto de soldos e salarios, indemnizacións, seguridade social e outros gastos de persoal.
Nesta partida recóllese a totalidade dos gastos que supón o persoal da empresa, que será a suma de soldos e salarios, cargas sociais e provisións.
Inclúense nesta partida todo tipo de gastos nos que incorre a empresa cando solicita fondos a terceiros para o seu financiamento.
Relación, en porcentaxe, entre o total das noites e o produto das prazas, incluíndo as camas supletorias, polos días a que se refiren as noites. Enténdense por camas supletorias todas aquelas que non teñan carácter fixo e que non estean nas prazas declaradas oficialmente polo establecemento e que constan no directorio.
É un imposto indirecto propio da Comunidade Autónoma de Galicia que recaerá sobre as emisións de focos situados dentro do ámbito territorial da comunidade autónoma. Constitúe o feito impoñible a emisión á atmosfera de calquera das seguintes substancias:
Os artigos da cesta de consumo utilizada no cálculo do IPC agrúpanse en subclases, estas en clases, posteriormente en subgrupos e, finalmente, os subgrupos agréganse en grupos. A dita clasificación adáptase por completo á clasificación internacional do consumo COICOP (siglas en inglés de Classification of Individual Consumption according to Purpose), elaborada pola División Estatística das Nacións Unidas.
Na construción dos Índices de competitividade exterior establecéronse unhas determinadas agrupacións de países, tendo en conta o grao de relación comercial de Galicia cos ditos países e a dispoñibilidade de indicadores desexables de prezos e custos. As agrupacións de países resultantes son as seguintes:
No Censo de vivendas de 2001 considéranse, ademais dos dormitorios, todas as pezas que teñan catro metros cadrados ou máis, incluíndo a cociña pero sen incluír os cuartos de baño, os vestíbulos, os corredores nin as terrazas abertas.
No módulo Vivendas familiares: características e medio da Enquisa de condicións de vida das familias defínese como o espazo situado nunha vivenda familiar que cumpre:
É un contrato mediante o cal se consegue un crédito co garante dun ben, cuxo valor responde do risco do impago. As inscripcións de hipotecas expresan o importe da obrigación asegurada e dos intereses, se se houbiesen estipulado.
Son as horas efectivamente traballadas como asalariado ou traballador autónomo durante o período contable ou o ano de referencia. Comprende as horas realmente traballadas (normais e extraordinarias) durante os períodos de traballo; o tempo dedicado no lugar de traballo á preparación de ferramentas, elaboración de fichas de control, etc.; a duración de tempos mortos no lugar de traballo producidos por falta ocasional de traballo; así como o tempo correspondente a breves períodos de descanso no lugar de traballo (almorzo, etc.). Deben excluírse as horas pactadas pero non traballadas por motivos de enfermidades, folgas, vacacións, etc., as interrupcións para as comidas e as horas empregadas no camiño do domicilio ao lugar de traballo.
Representa a cifra global de horas efectivamente traballadas durante o período contable, no ámbito das actividades produtivas que se inclúen dentro da fronteira da produción. As horas efectivamente traballadas inclúen as horas extraordinarias, os períodos dedicados ao mantemento, reparación, preparación e limpeza, o tempo en situación de espera por motivos de falta de traballo e o correspondente a períodos breves de descanso no lugar de traballo. Exclúense de ditas horas as remuneradas pero non traballadas, por vacacións, enfermidade, os días festivos, as pausas para as comidas e os tempos de viaxe entre o fogar e o traballo.
Esta ratio indica o peso das horas traballadas dos asalariados no total de horas traballadas. Por tanto, depende tanto do ratio de asalarización como das xornadas medias dos asalariados. Exprésase en porcentaxe.
Superficies destinadas ao cultivo de produtos agrarios da horta e froiteiros (incluída a pataca), cuxa produción se dedica principalmente ao autoconsumo na explotación. A súa superficie ten que ser inferior a 5 áreas (500 metros cadrados).
É aquel establecemento que, ofrecendo aloxamento con ou sen comedor e outros servizos complementarios, ocupe a totalidade dun ou varios edificios ou unha parte independizada deles, constituíndo as súas dependencias un todo homoxéneo, con accesos, escaleiras e ascensores de uso exclusivo, e que reúna os requisitos técnicos mínimos en función da súa categoría, determinados regulamentariamente.
Consisten en operacións mediante as que os non residentes subministran bens e servizos aos residentes.
Comprenden todas aquelas operacións nas que unha mercancía elaborada ou orixinal de países que non forman parte da UE é comprada para ser consumida ou transformada en Galicia.
É o resultado que se obtén de deducir do importe das ventas de produtos, mercadorías e similares, e das prestacións de servizos correspondentes ás actividades ordinarias da empresa, o importe dos descontos e demais bonificacións sobre as vendas, así como o IVE e outros impostos directamente relacionados. O seu contido correspóndese coa suma dos importes relativos ás vendas netas de produtos, vendas netas de mercadorías e prestacións de servizos.
Son tributos esixidos sen contraprestación, nos que o feito impoñible está constituído por negocios, actos ou feitos de natureza xurídica ou económica, que poñen de manifesto a capacidade contributiva do suxeito pasivo, como consecuencia da posesión dun patrimonio, a circulación de bens ou a adquisición ou gasto da renda.
É un imposto especial de fabricación, que grava o consumo de cervexa e os produtos constituídos por mesturas de cervexa con bebidas analcohólicas, cando o seu grao alcohólico volumétrico adquirido sexa superior a 0,5% vol. (clasificados no código NC 2203). Esíxese en todo o territorio español, a excepción de Ceuta e Melilla, e con inclusión das Illas Canarias.
Os obrigados ao ingreso dos importes deste imposto son os encargados da fabricación e/ou importación dos produtos suxeitos, os cales os deberán repercutir aos adquirentes finais ou consumidores dos bens.
Coa entrada en funcionamento no ano 2002 do novo modelo de financiamento autonómico, cedeuse ás comunidades autónomas unha parte da recadación líquida do imposto especial sobre a cervexa producida nos seus respectivos territorios. O Estado resérvase todas as competencias normativas sobre este imposto.
É un imposto especial de fabricación, que grava o consumo de enerxía eléctrica. O imposto especial sobre a electricidade esíxese en todo o territorio español, con inclusión das Illas Canarias, Ceuta e Melilla.
Os obrigados ao ingreso dos importes deste imposto son os encargados da fabricación e/ou importación dos produtos suxeitos, os cales os deberán repercutir aos adquirentes finais ou consumidores dos bens.
Coa entrada en funcionamento no ano 2002 do novo modelo de financiamento autonómico, cedeuse ás comunidades autónomas a recadación líquida do imposto especial sobre a electricidade producida nos seus respectivos territorios. O Estado resérvase todas as competencias normativas.
É un imposto especial de fabricación, que grava o consumo de cigarros, picadura para liar e os demais tabacos para fumar. Esíxese en todo o territorio español, a excepción das Illas Canarias, Ceuta e Melilla.
Os obrigados ao ingreso dos importes deste imposto son os encargados da fabricación e/ou importación dos produtos suxeitos, os cales os deberán repercutir aos adquirentes finais ou consumidores dos bens.
Coa entrada en funcionamento no ano 2002 do novo modelo de financiamento autonómico, cedeuse ás comunidades autónomas unha parte da recadación líquida do imposto especial sobre as labores do tabaco producida nos seus respectivos territorios. O Estado resérvase todas as competencias normativas.
É un imposto especial que grava a primeira matriculación definitiva en España de vehículos automóbiles, novos ou usados, provistos de motor para a súa propulsión (están exentos do pago os vehículos destinados ao transporte de viaxeiros -de máis de 8 prazas- ou mercadorías, os ciclomotores, os vehículos para persoas con mobilidade reducida, entre outros); embarcacións e buques de recreo ou de deportes náuticos, novos ou usados de máis de 8 metros de eslora; avións, avionetas e demais aeronaves, novas ou usadas, provistas de motor mecánico. Este imposto grava a primeira matriculación de medios de transporte en territorio español, incluíndo dentro del as Illas Canarias, Ceuta e Melilla.
Coa entrada en funcionamento no ano 2002 do novo modelo de financiamento autonómico, cedeuse ás comunidades autónomas a recadación líquida por este imposto producida nos seus respectivos territorios. A Agencia Estatal de la Administración Tributaria resérvase a totalidade das competencias normativas; non obstante, a lei ofrece ás administracións autonómicas a posibilidade de incrementar os tipos de gravame a aplicar sobre determinados medios.
É un imposto especial de fabricación, que grava o consumo de combustibles e aceites minerais, de hidrocarburos e os produtos derivados da súa transformación (gasolinas, gasóleos, fuelóleos, GLP, metano, queroseno, etc.). Unha das principais características deste tributo é que establece distintos tipos de gravame para os produtos suxeitos segundo o uso que se faga deles: como carburante para ser utilizado como combustión en vehículos de motor; como combustible para ser utilizado en calefacción; ou na fabricación doutros produtos. Ademais, o tipo de gravame divídese nunha tarifa estatal e outra autonómica.
O imposto especial sobre hidrocarburos esíxese en todo o territorio español, a excepción das Illas Canarias, Ceuta e Melilla. Os obrigados ao ingreso dos importes tributarios son os encargados da fabricación e/ou importación dos produtos suxeitos, os cales os deberán repercutir aos adquirentes finais ou consumidores dos bens.
Coa entrada en funcionamento no ano 2002 do novo modelo de financiamento autonómico, cedeuse ás comunidades autónomas unha parte do rendemento derivado do tipo estatal producido nos territorios autonómicos. Tamén se cedeu a totalidade do rendemento derivado do tipo autonómico. O Estado resérvase todas as competencias normativas, pero permite ás comunidades autónomas a determinación dos tipos de gravame autonómicos aplicables a certos produtos.
É un imposto especial de fabricación, que grava o consumo dos seguintes produtos:
Trátase dun tributo especial introducido por esixencias de adaptación ás directivas europeas. Constitúe o feito impoñible do imposto a posta a consumo de carbón e os seus derivados no ámbito territorial español, con excepción das Illas Canarias, Ceuta e Melilla; máis concretamente, a posta a consumo de produtos comprendidos nos códigos 2701, 2702, 2704, 2708, 2713 e 2714 da nomenclatura combinada europea.
Os suxeitos obrigados ao ingreso das cotas tributarias serán os produtores ou extractores, importadores ou adquirentes intracomunitarios de carbón, así como os empresarios revendedores que realicen as vendas ou operacións de autoconsumo suxeitas ao imposto. Agora ben, estes deberán repercutir o gravame sobre os consumidores finais de carbón.
É un imposto especial de fabricación, que grava o consumo de viños tranquilos, espumosos, bebidas fermentadas tranquilas e espumosas. Esíxese en todo o territorio español, a excepción das Illas Canarias, Ceuta e Melilla.
Os obrigados ao ingreso dos importes son os encargados da fabricación e/ou importación dos produtos suxeitos, os cales os deberán repercutir aos adquirentes finais ou consumidores dos bens.
Coa entrada en funcionamento no ano 2002 do novo modelo de financiamento autonómico, cedeuse ás comunidades autónomas unha parte da recadación líquida do tributo producida nos seus respectivos territorios. O Estado resérvase todas as competencias normativas sobre este imposto.
É un imposto especial de fabricación, que grava o consumo de determinados produtos de gradación alcohólica comprendida entre 1,2% vol. e 22% vol., non comprendidos dentro do ámbito dos impostos especiais sobre a cervexa e sobre o viño e as bebidas fermentadas. Esíxese en todo o territorio español, a excepción de Ceuta e Melilla, e con inclusión das Illas Canarias.
Os obrigados ao ingreso dos importes deste imposto son os encargados da fabricación e/ou importación dos produtos suxeitos, os cales os deberán repercutir aos adquirentes finais ou consumidores dos bens.
Coa entrada en funcionamento no ano 2002 do novo modelo de financiamento autonómico, cedeuse ás comunidades autónomas unha parte da recadación líquida do imposto especial sobre produtos intermedios producida nos seus respectivos territorios. O Estado resérvase todas as competencias normativas sobre este imposto.
É un tributo de carácter directo e natureza persoal que grava, segundo os principios de igualdade, xeneralidade e progresividade, a renda das persoas físicas de acordo coas súas circunstancias familiares e persoais. Constitúe o obxecto deste imposto a renda do contribuínte, entendida como a totalidade dos seus rendementos, ganancias e perdas patrimoniais, así como as imputacións de renda que se establezan por lei. O IRPF aplícase en todo o territorio español, sen prexuízo das especificidades normativas das que gozan o País Vasco e Navarra en base aos seus réximes tributarios especiais, Canarias, Ceuta e Melilla.
O tipo de gravame do imposto divídese nunha tarifa estatal e outra autonómica. O IRPF está cedido en parte ás comunidades autónomas. O importe da cesión concrétase na recadación resultante da aplicación do tipo autonómico ás rendas producidas nos territorios autonómicos. Ademais, as administracións autonómicas dispoñen de competencias normativas no que se refire ao cálculo da escala autonómica aplicable á base liquidable xeral, o importe dos mínimos persoal e familiar no cálculo do gravame autonómico e as deducións na cota íntegra autonómica.
É un tributo de carácter directo que grava a renda obtida en territorio español polas persoas físicas e entidades non residentes no mesmo. Este imposto será de aplicación en todo o territorio español, con atención ás especificidades propias dos réximes tributarios forais vixentes no País Vasco e Navarra, e á normativa específica en materia de tributos das Illas Canarias, Ceuta e Melilla.
É un imposto de ámbito municipal, directo, de carácter real, cuxo feito impoñible está constituído polo mero exercicio, en territorio nacional, de actividades empresariais, profesionais ou artísticas, independentemente de que se exerzan ou non nun determinado local ou de que se atopen especificadas nas tarifas do imposto.
Para os efectos deste tributo, considéranse actividades empresariais as gandeiras, cando teñan carácter independente, as mineiras, industriais, comerciais e de servizos. Non teñen, por conseguinte, tal consideración as actividades agrícolas, as gandeiras dependentes, as forestais e as pesqueiras, e non constitúen feito impoñible polo imposto ningunha delas.
As deputacións provinciais poden establecer un recargo sobre este imposto. Este recargo esixiráselles aos mesmos suxeitos pasivos e nos mesmos casos contemplados na normativa reguladora do imposto e consistirá nunha porcentaxe única que recaerá sobre as cotas municipais. O tipo non poderá ser superior ao 40%.
É un imposto indirecto que recae sobre o consumo de hidrocarburos (gasolinas, gasóleo, fuelóleo e queroseno) gravando en fase única as vendas polo miúdo destes hidrocarburos. Os rendementos derivados deste imposto quedarán afectados na súa totalidade ao financiamento de gastos de natureza sanitaria. Non obstante, a parte dos recursos derivados dos tipos de gravame autonómicos poderá dedicarse a financiar actuacións ambientais.
A partir do 1 de xaneiro de 2013 o imposto sobre as ventas polo miúdo de determinados hidrocarburos pasa a integrarse no imposto especial sobre hidrocarburos.
É un imposto de ámbito municipal, directo, de carácter real que grava o valor dos bens inmobles.
O feito impoñible do imposto está constituído pola titularidade dos seguintes dereitos sobre os bens inmobles rústicos e urbanos e sobre os inmobles de características especiais:
É un imposto de ámbito municipal e indirecto cuxo feito impoñible está constituído pola realización, dentro do termo municipal, de calquera construción, instalación ou obra para a que se esixa a obtención da correspondente licenza de obras ou urbanística, independentemente de que se obtivese dita licenza ou non, ou para a que se esixa prestación de declaración responsable ou comunicación previa, sempre que a expedición da licenza ou a actividade de control corresponda ao concello da imposición.
É un tributo propio da Comunidade Autónoma de Galicia, de natureza real e finalidade extrafiscal, que somete a gravame o dano medioambiental causado pola realización de determinadas actividades que utilizan auga encorada. Constitúe o feito impoñible a realización de actividades industriais mediante o uso ou aproveitamento da auga encorada, cando o dito uso ou aproveitamento altere ou modifique substancialmente os valores naturais dos ríos e, en especial, o caudal e velocidade da auga na súa canle natural.
É un imposto de ámbito municipal e directo que grava o incremento do valor que experimenten os terreos de natureza urbana e que se pon de manifesto como consecuencia da transmisión da propiedade dos terreos por calquera título ou da constitución ou transmisión de calquera dereito real de goce, limitativo do dominio, sobre os devanditos terreos.
É un tributo de carácter directo e persoal que grava o patrimonio neto das persoas físicas, isto é, o conxunto de bens e dereitos de contido económico dos que sexa titular, con dedución das cargas e gravames que diminúan o seu valor, así como as débedas e obrigas persoais das que deba responder. O imposto sobre o patrimonio aplícase en todo o territorio, sen prexuízo das especificidades normativas das que gozan o País Vasco e Navarra en base aos seus réximes tributarios especiais.
O rendemento do imposto xerado no territorio galego está cedido na súa totalidade á nosa comunidade autónoma. Ademais, disponse de competencias normativas no que a mínimo exento, tipo de gravame, deducións e bonificacións sobre a cota se refire.
É un tributo de natureza indirecta que recae sobre o consumo e grava as entregas de bens e prestación de servizos realizadas por empresarios e profesionais, as adquisicións intracomunitarias e as importacións de bens. O ámbito espacial de aplicación deste imposto é todo o territorio español, con inclusión das Illas Baleares (non así das Canarias, onde o consumo non é gravado por medio do IVE, senón doutro imposto existente nestas illas), o mar territorial ata o límite das 12 millas náuticas e o espazo aéreo correspondente ao dito ámbito. No País Vasco e Navarra existen algunhas especificidades a ter en conta na xestión do dito imposto, en virtude dos réximes tributarios especiais vixentes nestes territorios.
Os suxeitos obrigados ao ingreso do imposto nas arcas públicas son os empresarios ou profesionais que realicen a entrega dos bens, a prestación dos servizos ou a importación das mercadorías. Agora ben, a lei estipula que os suxeitos pasivos do imposto deben repercutilo integramente sobre as persoas a favor das cales se realicen as susoditas entregas e importacións que, en última instancia, son os consumidores.
Trátase dun imposto proporcional, cuxo tipo impositivo xeral actualmente se sitúa no 21%; non obstante, o consumo dalgunhas categorías de bens, especialmente alimentos e servizos relacionados coa vivenda, están gravados cun tipo reducido, do 10%, e os considerados de primeira necesidade para o ser humano, cun tipo súper reducido do 4%.
Coa entrada en funcionamento no ano 2002 do novo modelo de financiamento das comunidades autónomas de réxime común, a recadación deste imposto foi cedida de forma parcial á administración galega. No referido ás competencias normativas sobre a xestión, liquidación, recadación e inspección, o Estado resérvase todos os dereitos.
É un imposto indirecto propio da Comunidade Autónoma de Galicia. Constitúe o feito impoñible deste tributo a participación no xogo do bingo nos locais onde se celebre ou organice.
É un tributo de natureza indirecta que grava as operacións de seguro e capitalización (agás plans e fondos de pensións, seguros de vida, de crédito á exportación, asistencia sanitaria, etc.).
É un tributo de carácter directo, proporcional e natureza persoal que grava a renda das sociedades e demais entidades xurídicas que teñan a súa residencia no Estado español.
O imposto sobre sociedades aplícase en todo o territorio, sen prexuízo das especificidades normativas das que gozan o País Vasco e Navarra en base aos seus réximes tributarios especiais. Ademais, a efectos do imposto, intégranse dentro do territorio español aquelas zonas adxacentes ás augas territoriais sobre as que España poida exercer os dereitos que lle correspondan, referidos ao chan ou ao subsolo mariño e aos seus recursos naturais.
É un tributo de carácter directo e natureza subxectiva que completa a tributación directa en España; grava de forma progresiva os incrementos de patrimonio obtidos a título lucrativo polas persoas físicas (herdanzas, legados ou calquera outro título sucesorio; doazóns entre vivos; percepcións obtidas polos beneficios de seguros de vida, etc.).
O imposto sobre sucesións e doazóns esíxese en todo o territorio español, sen prexuízo do disposto nos Réximes Tributarios Forais vixentes nos territorios históricos do País Vasco e Navarra.
Trátase dun imposto cuxo rendemento foi cedido na súa totalidade á comunidade autónoma galega. A dita cesión veu acompañada, ademais, da atribución de competencias normativas sobre as reducións a aplicar na base impoñible, a tarifa do imposto, e as deducións e bonificacións sobre a cota tributaria, entre outras cousas.
Imposto indirecto que grava o tráfico exterior de mercancías (importación e exportación) e que se regula mediante o arancel de aduanas. Ata o ano 1986 era renda de aduanas pero a integración de España na Comunidade Económica Europea esixiu adecuar a lexislación nacional en materia de unión aduaneira ás normas do dereito privado vixentes na Comunidade.
É un tributo de natureza indirecta que grava:
É un imposto de ámbito municipal e directo que grava a titularidade dos vehículos de esta natureza, aptos para circular polas vías públicas, calquera que sexa a súa clase ou categoría.
Son aqueles impostos que gravan a posesión dun patrimonio ou a obtención dunha renda, en canto reflictan directamente a capacidade económica do individuo.
Son tributos de natureza indirecta que recaen sobre o consumo de bens e servizos específicos e que gravan a fabricación, importación e, no seu caso, introdución no ámbito territorial interno destes bens, así como a matriculación de determinados medios de transporte e a posta a consumo de carbón. Comprenden os seguintes tributos:
Os impostos indirectos someten a tributación manifestacións mediatas ou indirectas da capacidade económica, como ocorre coa circulación ou o consumo da riqueza.
Son os impostos que gravan a produción e as importacións de bens e servizos menos as subvencións.
Son os impostos a pagar por cada unidade producida ou distribuída dun determinado ben ou servizo menos as subvencións. Inclúen o IVE, os impostos e dereitos sobre a importación e os outros impostos sobre os produtos.
Son pagamentos obrigatorios sen contrapartida, recadados polas administracións públicas, que gravan a produción e as importacións de bens e servizos, a utilización de man de obra, a propiedade ou o uso da terra, edificios e outros activos utilizados na produción. Divídense en:
Comprenden todos os pagos obrigatorios sen contrapartida, en efectivo ou en especie, recadados periodicamente polas administracións públicas e polo resto do mundo sobre a renda e o patrimonio das unidades institucionais, así como algúns impostos periódicos que non se esixen nin sobre a renda nin sobre o patrimonio (SEC 4.77).
Os impostos correntes sobre a renda, o patrimonio, etc., divídense en:
Impostos que hai que pagar por cada unidade producida ou distribuída dun determinado ben ou servizo.
Este índice compara os prezos de Galicia cos prezos dun grupo de referencia de países; en realidade trátase de tipos de cambio efectivo real con respecto a grupos de países. No seu cálculo utilízanse medias xeométricas ponderadas de índices de prezos relativos (compoñente prezos) e índices de tipos de cambio efectivo nominal (compoñente nominal). Os indicadores de prezos utilizados son os seguintes: o índice de prezos de consumo (IPC), o índice de prezos industriais de manufacturas (IPRI), o índice de custos laborais unitarios (ICLU), o deflactor do PIB e os índices de valor unitario do comercio exterior (IVU). En función do indicador de prezos utilizado obtéñense distintos indicadores de competitividade exterior:
O índice de prezos de vivenda (IPV) ten como obxectivo medir a evolución do prezo de compravenda das vivendas libres, tanto novas como de segunda man, ao largo do tempo. O IPV cubre todas as transaccións de vivendas adquiridas por fogares particulares, residentes ou non residentes, dentro do territorio económico. Quedan fóra do ámbito deste indicador as vivendas adquiridas por persoas xurídicas ou entidades financeiras. Os prezos considerados para o cálculo do IPV son prezos de escrituración da vivenda, sen impostos.
É unha medida estatística da evolución do conxunto de prezos dos bens e servizos que consume a poboación residente en vivendas familiares. Ven sendo elaborado polo INE dende 1936 con periodicidade mensual. Para o seu cálculo, selecciónase unha cesta representativa dos bens e servizos máis consumidos en España e multiplícanse os seus prezos por unhas ponderacións que miden o peso de cada grupo de produtos no consumo total dos fogares españois.
En 2001 introduciuse un cambio de base no IPC, o que supuxo importantes novidades metodolóxicas entre as que cabe destacar:
En 2016 produciuse un cuarto cambio de base; coa implantación da nova base, mellórase a representatividade deste indicador mediante cambios na composición da cesta da compra e a actualización da estrutura de ponderacións. Ademais, o IPC base 2016 incorpora a nova clasificación europea de consumo, denominada ECOICOP (European Classification of Individual Consumption by Purpose). Esta clasificación ofrece unha maior desagregación das parcelas de gasto en que se estrutura a información que se difunde habitualmente.
De novo, en 2021, produciuse un quinto cambio de base. Este é un procedemento que se realiza cada cinco anos, co obxectivo de renovar o IPC mediante a súa adaptación aos cambios nas pautas de consumo dos fogares e a incorporación de melloras metodolóxicas. Polo tanto, dúas das operacións máis relevantes que se realizan en cada cambio de base son a revisión da cesta da compra e a actualización da estrutura de ponderacións.
Os índices de prezos industriais ten como obxectivo medir a evolución mensual dos prezos dos produtos fabricados pola industria na primeira etapa da súa comercialización. A cobertura do índice esténdese a todos os sectores industriais: industrias extractivas, manufactureiras e a subministración de enerxía eléctrica, gas, vapor e aire acondicionado (seccións B, C e D da CNAE-2009).
Os prezos que miden os índices teñen as seguintes características:
O índice de produción industrial (IPI) é un indicador conxuntural cuxa finalidade é medir a evolución mensual da actividade produtiva das ramas industriais; é dicir, das industrias extractivas, manufactureiras e a subministración de enerxía eléctrica, gas, vapor e aire acondicionado (seccións B, C e D da CNAE-2009). Mide, polo tanto, a evolución conxunta da cantidade e da calidade producidas, eliminando a influencia do prezos.
O Índice Galego de Confianza Empresarial (IGACE) é un indicador resumo da situación conxuntural das empresas con actividade en Galicia. O dito indicador oscila entre os valores 100 e -100. Os resultados positivos indican optimismo por parte dos empresarios respecto a súa situación persoal actual e no trimestre seguinte e respecto á situación xeral na Comunidade Autónoma galega; o positivismo será maior canto máis se aproxime a 100. Os resultados negativos indican a situación contraria, pesimismo por parte dos empresarios, que será maior canto máis se aproxime a -100.
Constrúese un indicador deste tipo para cada sector de actividade, a partir das respostas proporcionadas polos empresarios ás distintas preguntas do cuestionario. A partir dos IGACE de cada sector extráese un indicador para o total de Galicia ponderando cada índice polo Valor Engadido Bruto (VEB) do sector respectivo. Para máis información respecto ao cálculo dos indicadores sectoriais consultar a metodoloxía dispoñible na páxina web.
O obxectivo destes índices é proporcionar información sobre as características fundamentais das empresas dedicadas ao exercicio do : comercio polo miúdo, que permitan medir, a curto prazo, a evolución da actividade deste sector. Os resultados preséntanse en forma de índices co obxecto de medir as variacións producidas respecto a un ano tomado como referencia (ano base), no que o índice se iguala a 100.
Son números índices que serven de indicadores dos prezos do comercio exterior. Non son os verdadeiros índices de prezos do comercio exterior de bens da Comunidade Autónoma de Galicia, posto que os prezos aos que fan referencia non son bens singulares perfectamente diferenciados, senón conxuntos ou clases de bens máis ou menos homoxéneos.
Fai referencia ao software e equipo informático desenvolvidos como sistema de apoio na xestión das relacións cos clientes (Customer Relationship Management (CRM)) e provedores (Supply Chain Management (SCM)) nunha empresa.
Trátase do software e equipo informático desenvolvido para axudar ás empresas na xestión dos distintos departamentos que a compoñen; en particular, permite, a grandes trazos, controlar e aglutinar a información que se xera en cada nivel da empresa nunha base de datos centralizada (Enterprise Resource Planning (ERP)).
Considérase que existe infraocupación cando hai catro ou máis habitacións na vivenda por persoa.
É a media mensual dos ingresos netos monetarios de todos os membros do fogar no ano natural anterior á realización da enquisa, sexan estes regulares ou non.
Son os ingresos relativos aos impostos directos e indirectos, as taxas e outros ingresos, as transferencias correntes (que serán ingresos de natureza non tributaria destinados a financiar operacións correntes) e os ingresos patrimoniais (procedentes de rendas do patrimonio da entidade).
Inclúen os ingresos por concertos ou similar coas administracións públicas, os ingresos por xestión delegada de centros ou servizos das administracións públicas, as cotas satisfeitas polos usuarios e polas usuarias derivado da prestación de servizos, os ingresos por prestación de servizos non incluídos nas categorías anteriores e os ingresos por vendas de produtos ou mercadorías.
É o importe total resultado de agregar os diferentes ingresos obtidos pola entidade durante o ano de referencia. Esta variable está adaptada ao Plan de Contabilidade das entidades sen fins de lucro:
Denomínanse ingresos de capital tanto o alleamento de inversións reais (ingresos procedentes de transaccións de bens de capital que sexan propiedade da entidade), as transferencias de capital (ingresos de natureza non tributaria destinados a financiar operacións de capital), e os ingresos procedentes de activos e pasivos financeiros.
Na actividade estatística Indicadores do sector empresarial defínese como as vendas efectuadas nun período como consecuencia da actividade típica da empresa.
Ingresos derivados de campañas para a captación de recursos nas súas diferentes modalidades, e tamén cantidades percibidas dos patrocinadores e colaboracións empresariais co obxecto de contribuír á realización dos fins da actividade propia da entidade
Recollen os rendementos do patrimonio da entidade, xa sexan intereses provenientes de títulos, valores, depósitos ou préstamos concedidos e aqueles provenientes de rendas da propiedade.
Nesta partida inclúense as cotas de socios/as e persoas afiliadas, os ingresos de doazóns, promocións, patrocinadores e colaboradores, as subvencións correntes das administracións públicas, as subvencións de capital traspasadas ao exercicio e outras subvencións correntes privadas.
Activos, de natureza financeira pura, que posúe unha empresa que non son utilizados de maneira directa no proceso produtivo. O seu obxectivo é o de manter o control sobre as filiais ou unha participación estable noutras empresas mediante a posesión de accións, obrigacións, créditos, bonos, etc.
Parte do activo dunha empresa constituído por elementos patrimoniais, tanto mobles como inmobles, utilizados para o desenrolo permanente das súas actividades produtivas. Son contabilizados segundo o seu prezo de adquisición máis os gastos de posta en funcionamento, e están suxeitos a amortización debido á perda de valor que sofren no proceso produtivo. Segundo o plan xeral de contabilidade está formado por terreos e bens naturais (que non se amortizan), construcións, maquinaria, ferramenta, instalacións, elementos de transporte, mobiliario, equipos para procesos de información e outro inmobilizado material.
Por regra xeral, un inmoble é toda parcela ou porción de solo de natureza urbana, enclavada nun termo municipal e cerrada por unha liña poligonal que delimita o ámbito do dereito de propiedade dun propietario ou de varios pro indiviso, e no seu caso as construcións emprazadas en dito ámbito.
No Censo de poboación e vivendas un inmoble é cada un dos ocos que configuran os edificios, xa sexan vivendas ou locais.
Asociacións e fundacións, independentemente dos seus obxectivos fundacionais, sempre e cando teñan carácter privado e que o seu obxectivo fundacional non sexa a actividade económica.
Fundacións, asociacións ou organizacións que non teñen como obxectivo o lucro económico
A intensidade enerxética é o valor medio da cantidade de enerxía necesaria para xerar unha unidade de riqueza: consumo de enerxía por unidade de Produto Interior Bruto.
É unha rede de ordenadores privados que utiliza protocolos de Internet para compartir, dentro dunha organización, parte dos seus sistemas de información e sistemas operacionais. O termo Intranet utilízase en oposición a Internet, unha rede entre organizacións, para referirse a unha rede comprendida no ámbito dunha organización.
Comprenden todas aquelas operacións nas que unha mercancía elaborada ou orixinal dun país membro da UE (excluíndo o resto de España) é comprada para ser consumida ou transformada en Galicia.
Todas as mercadorías que unha empresa ten preparadas para a venda aos seus clientes.
Defínese coma o conxunto de traballos creativos que se emprenden de modo sistemático co fin de aumentar o volume de coñecementos, incluído o coñecemento do home, a cultura e a sociedade, así como a utilización desa suma de coñecementos para concibir novas aplicacións.
Comprende as adquisicións a terceiros, melloras ou produción propia de activos materiais (terreos, construcións, instalacións, maquinaria e equipo e outros activos materiais).
Valóranse a prezos de adquisición si se compran a terceiros, e a custe de produción si se producen pola propia empresa, incluídos en todo caso os gastos de instalación e tódolos dereitos e canons de aplicación, pero excluído o IVE soportado e deducible, así como os gastos de financiamento.
Na estatística do Imposto sobre o valor engadido (IVE) obtense por diferenza entre as compras de bens de investimento e as vendas desa mesma natureza (art. 108 da Lei do IVE). Considéranse bens de investimento os bens corporais, mobles, semovientes (isto é, aquela parte do patrimonio que é quen de moverse por si só, como por exemplo, os animais para produción económica ou cabezas de gando) ou inmobles que, pola súa natureza e función, estean normalmente destinados a ser utilizados por un período de tempo superior a un ano como instrumentos de traballo ou medios de explotación. A estes efectos, non teñen a consideración de bens de investimento:
Nas estatísticas relacionadas co medio ambiente defínense coma os recursos de capital adquiridos para ser utilizados no proceso produtivo durante máis dun ano. Dentro deste concepto, hai que distinguir os incrementos reais de activos (compras de bens de equipo ou de activos inmateriais) e as diminucións de activos (ventas ou cesións de equipos ou activos inmateriais) realizados pola empresa no ano de referencia.
En Confianza empresarial este concepto comprende a adquisición de activos fixos por parte dunha unidade produtiva para ser utilizados na produción por un período de tempo superior a un ano.
Defínese a inversión como os incrementos reais no valor dos recursos de capital realizados pola empresa no ano de referencia. Enténdese por incremento real dos recursos produtivos, os aumentos de valor que se produzan nos distintos tipos de activos, que teñan a súa orixe en compras a terceiros de bens novos e usados, en produción propia de activos, ou en traballos realizados pola propia empresa ou por terceiros sobre elementos xa existentes co obxectivo de aumentar a súa capacidade produtiva, o seu rendemento ou a súa vida útil (adquisicións, melloras e produción propia).
Gastos para a creación de infraestruturas, creación ou adquisición de bens de natureza inventariable necesarios para o funcionamento dos servizos e outros gastos de caracter amortizable.
Refírese á superficie actualmente cuberta por cultivos herbáceos en regadío.
Refírese á superficie actualmente cuberta por cultivos herbáceos en secaño.
O Regulamento Xeral de condutores RD 818/2009 de 8 de maio, establece as seguintes clases de licenzas de condución:
Recolle os contratos de obra que licitan as distintas administracións públicas: Estado, Seguridade Social e os entes territoriais (comunidades autónomas, deputacións, cabidos, consellos insulares e concellos). Non se recollen as licitacións sobre estudos ou redacción de proxectos de obra, xa que se trata dun contrato de servizos. Tampouco se recollerán os contratos de mantemento, conservación, limpeza e reparación de bens, equipos e instalacións, xa que son contratos de servizos.
Unha vez disolta a sociedade, abrirase o período de liquidación, excepto nos supostos de fusión ou escisión total ou calquera outro de cesión global do activo e do pasivo, conservando a sociedade durante ese tempo a súa personalidade xurídica e engadindo ao seu nome a frase "en liquidación".
Resultado final dos ingresos e dos gastos nun exercicio económico. É o resultado de incorporar ás previsións iniciais as modificacións orzamentarias efectuadas ao longo do exercicio económico.
Parte dun edificio estruturalmente separada na que se leva ou se pode levar a cabo unha actividade económica independente da do resto do edificio.
Un local correspóndese cunha empresa ou parte da empresa (taller, fábrica, almacén, oficinas, depósito) situada en un lugar determinado topograficamente. En dito local ou a partir del se realízanse actividades económicas as que, salvo excepcións, dedican o seu traballo unha ou varias persoas por conta dunha mesma empresa.
Agrupación voluntaria de concellos para a xestión en común de determinados servizos de competencia municipal. As mancomunidades teñen personalidade e capacidade xurídicas para o cumprimento dos seus obxectivos e réxense por estatutos propios. Outras formas de xestión supramunicipal son as áreas metropolitanas e as denominadas agrupacións de concellos. As primeiras, inexistentes en Galicia na data de referencia do directorio, son entidades locais creadas pola comunidade autónoma en áreas de alta concentración urbana. As segundas son agrupacións de concellos para a realización de fins comúns, pero que non se adaptan legalmente ás tipoloxías anteriores.
Na Enquisa estrutural a fogares para establecer se unha persoa é membro ou non dun fogar, tense en conta se pernoita habitualmente catro ou máis noites á semana na vivenda (persoa presente) ou se non o fai (persoa ausente).
As persoas presentes son membros do fogar se levan tres ou máis meses presentes, tanto se ocupan outra vivenda permanentemente coma se non, e se levan menos de tres meses presentes e non ocupan outra vivenda permanentemente.
As persoas ausentes son membros do fogar se levan menos de tres meses ausentes e non ocupan outra vivenda permanentemente.
Existen as seguintes excepcións:
A República Arxentina, a República Federativa do Brasil, a República do Paraguai e a República Oriental do Uruguai subscribiron o 26 de marzo de 1991 o Tratado de Asunción, creando o Mercado Común do Sur, MERCOSUR, que constitúe o proxecto internacional máis relevante no que se atopan comprometidos estes países. Así, o obxectivo primordial do Tratado de Asunción é a integración dos catro Estados partes, a través da libre circulación de bens, servizos e factores produtivos, o establecemento dun arancel externo común e a adopción dunha política comercial común, a coordinación de políticas macroeconómicas e sectoriais e a harmonización de lexislacións nas áreas pertinentes, para lograr o fortalecemento do proceso de integración. En 2006 tres dos Estados partes (Arxentina, Brasil e Uruguai) subscribiron o protocolo de adhesión de Venezuela ao MERCOSUR, a formalización veuse demorada ata 2012 pola oposición de Paraguai á entrada de Venezuela. En xuño de 2012 decretouse a suspensión de Paraguai e en agosto de 2012 ingresa Venezuela. En decembro de 2013 Paraguai reincorporouse ao bloque. A partir de 2014 Arxentina, Brasil, Venezuela, Uruguai e Paraguai. A partir de 2018 Arxentina, Brasil, Uruguai e Paraguai.
Constitúe a parte da base liquidable do Imposto sobre a renda das persoas físicas (IRPF) que, por destinarse a satisfacer as necesidades básicas persoais e familiares do contribuínte, non se somete a tributación por este imposto (art. 56 e seguintes da Lei do IRPF).
Toda persoa que, como consecuencia dun accidente, faleza no acto ou dentro dos trinta días seguintes.
Automóbil de dúas rodas, con ou sen sidecar (entendendo como tal o habitáculo pegado lateralmente á motocicleta), e os de tres rodas
Os dereitos de transmisión clasifícanse segundo sexa a natureza do ben transmitido, distinguindo entre rústica e urbana.
É a que, non sendo navegación interior, efectúase entre portos ou puntos situados en zonas nas que España exerce soberanía, dereitos soberanos ou xurisdición.
É a que se efectúa entre portos ou puntos situados en zonas nas que España exerce soberanía, dereitos soberanos ou xurisdición e portos ou puntos situados fóra de ditas zonas
Es la que transcorre integramente dentro do ámbito dun determinado porto ou de outras augas interiores marítimas españolas.
Enténdese por noite cada noite que un viaxeiro se aloxa no establecemento.
Como consecuencia da entrada en vigor (o 1 de setembro de 2004) da Lei Orgánica 8/2003, para a Reforma Concursal, e da Lei 22/2003, Concursal, deixou de publicarse a Estatística de Suspensións de Pagamento e Declaracións de Quebra, que foi substituída pola Estatística do Procedemento Concursal. Así, os conceptos xurídicos de suspensión de pagos e declaración de quebra desaparecen e substitúense polo de concurso de acredores, denominándose ás entidades sometidas a este proceso, debedores concursados. A denominación da lei, Lei Concursal, débese á concorrencia dos acredores sobre o patrimonio do debedor común.
A obra de demolición pode ser total ou parcial:
Obra maior que dá lugar a un novo edificio, con independencia de se existiu demolición total previa doutro edificio ou non. Non inclúe as obras menores que non precisan licenza de obra nin aquelas outras que se realizan sen solicitar a autorización municipal
É a obra maior que non dá lugar á construción dun novo edificio, ao realizarse sobre o xa construído. Pode ser de dous tipos: de ampliación ou de reforma ou restauración
Construción, instalación ou obra que deberá acompañarse dun proxecto completo de construción, asinado por un técnico competente e visado no colexio profesional que corresponda
Son débedas que supoñen pasivos para a parte debedora que proveñen de transaccións, acordos ou acontecementos de natureza orzamentaria ou non orzamentaria acontecidos en tempo pasado, en virtude dos que a entidade se comprometeu a realizar, ao vencemento da mesma, unha prestación avaliada economicamente; son netas cando non inclúen as obrigas canceladas ou anuladas.
Son as siglas da Organización para a Cooperación e Desenvolvemento Económico, a cuxa convención inaugural asistiron vinte países o 14 de decembro de 1960. Dende aquela dez países máis convertéronse en membros da organización. Os países participantes da mesma son Australia, Austria, Bélxica, Canadá, República Checa, Dinamarca, Finlandia, Francia, Alemaña, Grecia, Hungría, Irlanda, Islandia, Italia, Xapón, Corea do Sur, Luxemburgo, México, Holanda, Nova Zelanda, Noruega, Polonia, Portugal, Eslovaquia, Turquía, España, Suiza, Suecia, Reino Unido e Estados Unidos. No ano 2010 incorpórase Chile e no ano 2011 incorpóranse Eslovenia, Israel e Estonia. No ano 2017 incorpórase Letonia. No ano 2019 incorpórase ao grupo Lituania. No ano 2021 incorpórase ao grupo Colombia e no ano 2022 incorpórase Costa Rica.
A Organización de Países Exportadores de Petróleo (OPEP) é unha organización permanente e intergubernamental creada na Conferencia de Bagdag en setembro de 1960 por Irak, Irán, Kuwait, Arabia Saudita e Venezuela. Aos 5 países fundadores uníronselles posteriormente 8 países máis: Qatar (1961), Indonesia (1962), Libia (1962), Emiratos Árabes Unidos (1967), Alxeria (1969), Nixeria (1971), Ecuador (1973) e Gabón (1975), aínda que estes dous últimos deixaron a organización en 1992 e 1994 respectivamente. No ano 2007 incorpórase Angola, no ano 2008 incorpórase de novo Ecuador e no ano 2009 deixa a organización Indonesia. O obxectivo da OPEP é coordinar e unificar as políticas petrolíferas dos seus países membros para asegurar uns prezos estables e xustos para os produtores de petróleo, unha oferta de petróleo eficiente, económica e regular ás nacións consumidoras e un retorno xusto do capital investido nesta industria. En 2016 incorpórase Indonesia. No ano 2017 entra no grupo Gabón e novamente deixa de formar parte do grupo Indonesia. No ano 2018 entra no grupo Guinea Ecuatorial. No ano 2019 sae do grupo Qatar e incorpórase o Congo. No ano 2021 sae do grupo Ecuador.
É o desprazamento dunha única clase de mercadoría desde un lugar de orixe, no que se carga a mercadoría, a un de destino, no que se descarga. O desprazamento no mesmo vehículo de dúas clases diferentes de mercadorías considérase dúas operacións de transporte distintas, aínda que o vehículo só realiza un desprazamento.
Son os desprazamentos realizados sen mercadorías entre o lugar de descarga e outro de carga.
Entidade de dereito público creada por lei, con personalidade xurídica e patrimonio propios, para a realización de actividades concretas dentro das competencias adscritas á organización administrativa da que dependen. Serán administrativos ou comerciais en función das operacións a desenvolveren e de que adopten ou non procedementos empresariais de xestión.
Líbano, Siria, Iraq, Irán, Israel, Cisxordania/Franxa de Gaza, Xordania, Arabia Saudí, Kuwait, Bahrein, Qatar, Emiratos Árabes Unidos, Omán, Iemen.
Expresión cifrada, conxunta e sistemática do gasto autorizado que a administración pode acometer e dos ingresos que previsiblemente se obterán durante o correspondente exercicio económico.
O orzamento consolidado de varias entidades públicas recolle as contas destes organismos unha vez compensadas as duplicidades que se derivan das transferencias internas realizadas.
Coa elaboración dos orzamentos consolidados da Administración xeral da Xunta de Galicia e das restantes entidades con orzamento limitativo, evítase a distorsión que produciría a simple agregación dos seus estados de gastos e ingresos, xa que a maior parte do financiamento destas entidades con orzamentos limitativo procede de recursos transferidos desde a Administración xeral, onde xa foi computado como ingreso.
Previsión dos ingresos e dos gastos para un exercicio económico.
Comprenden as subvencións, distintas das subvencións aos produtos, que poden recibir as unidades de produción residentes como consecuencia da súa participación na produción.
Esta partida comprende as transferencias correntes que afectan aos fogares residentes non incluídas nos apartados anteriores (impostos sobre a renda, prestacións sociais, cotizacións sociais, rendas da propiedade). No que atinxe ao sector fogares, estamos a falar de:
No caso do sector fogares comprende:
Impostos que soportan as empresas como resultado da súa participación na produción, independentemente da cantidade ou do valor dos bens e servizos producidos ou vendidos.
Son os traballos realizados pola empresa para o seu activo e outros ingresos de xestión.
Toda extensión de terra que está baixo unha soa linde, é dicir, rodeada de terreo, edificios ou augas que non pertenzan á explotación.
Enténdese por parcela catastral urbana a unidade diferenciada de solo (con ou sen construción).
O número total de parcelas estimadas nun cámping defínese como a suma de: parcelas estimadas, bungalows estimados, caravanas en propiedade do cámping estimadas e a zona non parcelada destinada á acampada libre estimada dos establecementos abertos de tempada.
Defínese parcela como a superficie, numerada e perfectamente delimitada, destinada a acampada.
Defínese bungalow como unha construción fixa dentro do cámping destinada a unidade de aloxamento.
Defínese caravana en propiedade do cámping a unha unidade móbil de aloxamento cuxo uso se cede en aluguer mediante un prezo estipulado.
Zona non aparcelada é unha zona sen aparcelar dentro do cámping destinada a acampada libre.
Defínese como a suma de: parcelas ocupadas máis bungalows ocupados máis caravanas en propiedade do cámping ocupada máis a zona sen parcelar ocupada.
Este concepto, establecido na Orden ministerial do 11 de marzo de 1985, está constituído polo total de demandas en alta existentes a fin de mes, excluíndo, entre outras, as que correspondan ás seguintes situacións:
A posta en marcha do novo Sistema de Información dos Servizos Públicos de Emprego (SISPE) en maio de 2005 produce unha ruptura da serie de paro rexistrado que se viña publicando ata o momento. A implantación deste novo sistema afecta a estimación do paro rexistrado, non porque cambie a definición, senón pola actualización e xestión automatizada da información e porque se corrixiron os erros que se viñan cometendo con certos colectivos.
Está constituído por todos os vehículos con motor, agás ciclomotores e vehículos especiais, que teoricamente circulan. Deste xeito, inclúen todas as matriculacións que houbese durante todos os anos, menos as baixas producidas e as modificacións debidas ás reformas.
Parte do balance que reflicte a totalidade de fondos e as débedas a terceiros.
Obrigacións actuais xurdidas como consecuencia de sucesos pasados, para cuxa extinción a empresa espera desprenderse de recursos que poidan producir beneficios ou rendementos económicos no futuro. Para estes efectos, enténdense incluídas as provisións.
Refírese á superficie tradicionalmente de monte con cobertura de arbustos e/ou pasteiro sen cobertura arbórea densa que pode ter un aproveitamento agrario.
Defínese como Pedido o valor do acordo, calquera que sexa a forma que este adopte (verbal, escrito, etc.), polo cal o establecemento se obriga a subministrar uns bens ou a prestar uns servizos industriais a un terceiro, tanto se foron realizados por el coma se proceden da subcontratación. Acéptase o pedido se a xuízo do produtor hai probas abondo de que se trata dun acordo válido.
Ao implicar o pedido unha venda futura de bens e servizos, as rúbricas a considerar na súa definición son as mesmas que as da cifra de negocios.
Considéranse as Entradas de Pedidos como o valor do conxunto dos pedidos recibidos e aceptados en firme pola unidade de observación durante o período de referencia
Son prestacións económicas e de duración indefinida, aínda que non sempre, nas que a concesión está xeralmente supeditada a unha previa relación xurídica coa Seguridade Social (acreditar un período mínimo de cotización en determinados casos, ...), sempre que se cumpran os demais requisitos esixidos. A súa contía determínase en función das achegas efectuadas polo traballador e o empresario, se se trata de traballadores por conta allea, durante o período considerado para os efectos da base reguladora da pensión de que se trate.
As clases de pensións son:
É un concepto xurídico atribuíble a todo membro da especie humana susceptible de adquirir dereitos e contraer obrigas. No caso que nos ocupa fai referencia ás empresas cuxa titularidade corresponde a un só individuo, o cal exerce de forma individual e por conta propia unha actividade comercial, industrial ou profesional.
Defínese como o conxunto de persoas, remuneradas e non remuneradas, que contribúen mediante a achega do seu traballo, á produción de bens e servizos no establecemento durante o mes que inclúe o período de referencia da enquisa, aínda que traballen fóra dos locais deste.
A afiliación ao Sistema da Seguridade Social é obrigatoria para todas as persoas incluídas no campo de aplicación da Seguridade Social e única para toda a vida do traballador ou da traballadora e para todo o sistema, sen prexuízo das baixas, altas e demais variacións que con posterioridade á afiliación poidan producirse. É dicir, o traballador ou a traballadora afíliase cando comeza a súa vida laboral e se dá de alta nalgún dos rexímenes do Sistema da Seguridade Social. Esta situación denomínase alta inicial. Se cesa na súa actividade será dado ou dada de baixa pero seguirá afiliado ou afiliada en situación de baixa laboral. Se retoma a actividade producirase unha alta denominada alta sucesiva a efectos estatísticos, pero non terá que afiliarse novamente, dado que, como xa se indicou, a afiliación é única para toda a vida do traballador.
Na Enquisa industrial de empresas considéranse persoas ocupadas o conxunto de persoas (fixas e eventuais) que no período de referencia se encontraban exercendo un labor, remunerado ou non, para a empresa, e que pertencen e son pagadas por ela. Inclúense as persoas con licenzas de enfermidade, vacacións remuneradas e licenzas ocasionais sen soldo etc., e os traballadores a tempo parcial (se traballan máis dun terzo da xornada laboral completa). Non se inclúen os traballadores postos á disposición da empresa por outras empresas ou axencias e que son retribuídos por estas últimas; as persoas que estean efectuando traballos de mantemento ou reparación nalgún dos locais ou establecementos da empresa e que son remuneradas por conta doutras empresas; así como as persoas en situación de excedencia, licenza ilimitada ou xubilados. Tampouco se inclúen os membros do consello de administración que estean remunerados exclusivamente pola súa asistencia a estes consellos nin os socios ou outras persoas que traballen menos dun terzo da xornada laboral.
Esta ratio amosa a relación entre as persoas empregadas e os postos de traballo.
O concepto de posto de traballo difire do concepto de emprego, nos seguintes aspectos:
No Censo agrario e na Enquisa sobre a estrutura das explotacións agrícolas considéranse as seguintes categorías de personalidade ou condición xurídica para o titular da explotación:
Indica que parte do valor engadido xerado por unha economía serve para remunerar o factor traballo
Persoas de 16 anos ou máis que durante a semana de referencia tiveron un traballo por conta allea ou exerceron unha actividade por conta propia, nalgunha das seguintes situacións:
Situación na que unha empresa ten a posibilidade de desenvolver un comportamento relativamente independente que lle permita actuar no mercado sen ter en conta aos provedores, clientes ou consumidores ou aos competidores.
Defínese como un contrato explícito ou implícito entre unha persoa e unha unidade institucional residente, para realizar un traballo a cambio dunha remuneración (inclúe a renda mixta dos traballadores autónomos) durante un período definido ou indefinido de tempo.
O concepto de posto de traballo difire do concepto de emprego, nos seguintes aspectos:
Defínese como o total de horas traballadas dividido pola media anual das horas traballadas en postos de traballo a tempo completo no territorio económico.
Esta ratio amosa a relación entre os postos de traballo equivalentes a tempo completo e os postos de traballo. Esta relación é indicativa da distintas xornadas medias dos traballadores a tempo completo e a tempo parcial. Exprésase en porcentaxe.
Refírese á superficie actualmente cuberta por prados en regadío. Tamén inclúe aquela cunha cobertura de matogueira pero cunha clara aptitude agraria.
Refírese á superficie actualmente cuberta por prados en secaño. Tamén inclúe aquela cunha cobertura de matogueira pero cunha clara aptitude agraria.
O número de prazas equivale ao número de camas fixas do establecemento. Non se inclúen, polo tanto, as supletorias, e as de matrimonio dan lugar a dúas prazas. (Hoteis e Turismo rural)
En cámpings o número de prazas corresponde á súa capacidade autorizada en persoas. (Campamentos turísticos)
Recolle o importe total dos ingresos obtidos pola entidade durante o ano de referencia en concepto de contrapartida polos servizos prestados a outras empresas, persoas e entidades
Son transferencias aos fogares destinadas a cubrir unha serie de riscos ou necesidades de carácter social. Estas transferencias poden estar organizados colectivamente por unidades das administracións públicas. En particular, as prestacións sociais inclúen:
Comprende as seguintes partidas:
O prezo adquirible defínese como o prezo máximo que se pode permitir pagar o asalariado medio por unha vivenda estándar para que non teña que dedicar máis dun terzo do seu salario anual ao pago da cota anual correspondente a un préstamo hipotecario medio polo 80% do prezo da vivenda.
Se en lugar de considerar o prazo hipotecario medio considérase un prazo hipotecario fixo de 20 anos obtense este indicador a 20 anos.
Refírese ao prezo mensual percibido, sen incluír as primas que poida percibir o produtor pola calidade do leite vendido (contido en nutrientes tales como a graxa, as proteínas, os hidratos de carbono, vitaminas e minerais) nin as minoracións no prezo final derivadas do contido en células somáticas, xermes ou existencia de antibióticos e demais inhibidores no leite.
O cociente entre o prezo medio dunha vivenda estándar e o salario anual medio dun traballador representa o número de anos de salario íntegro que unha persoa necesita para poder comprar sen financiación unha vivenda estándar.
Importe monetario final asignado pola empresa a cada produto para que este sexa adquirido polos clientes.
Calcúlanse como a media ponderada dos prezos agrarios mensuais polas cantidades mensuais comercializadas nun ano base.
Calcúlanse multiplicando os prezos percibidos polos agricultores seleccionados para responder á enquisa por unhas ponderacións que reflicten o peso das súas vendas no total provincial nun ano base.
É o prezo que os produtores reciben dos compradores por cada unidade dun ben ou servizo producido, restando calquera imposto a pagar e engadindo calquera subvención a recibir pola produción ou venda da unidade de produción (SEC-2010, 3.44).
A valoración a prezos constantes significa valorar os fluxos e stocks nun período contable aos prezos vixentes nun período anterior. Permite eliminar o efecto que as eventuais subas ou baixadas de prezos producen na magnitude analizada.
É o prezo que paga o comprador polos bens e servizos, incluídos os impostos menos as subvencións sobre os produtos e os custos de transporte pagados por separado polo comprador.
Procedemento que se aplica cando o debedor sexa unha persoa natural ou xurídica que se encontre autorizada a presentar balance abreviado e a estimación inicial do seu pasivo non supere o millón de euros.
Procedemento normal de tramitación dun expediente de concurso.
En Confianza empresarial defínese como o conxunto de todos os bens e servizos creados por unha unidade económica durante un período de tempo utilizando para isto man de obra, capital e materias primas.
Nas Contas económicas anuais, Contas económicas trimestrais, no Marco input-output e no Seguimento e análise da construción defínese como unha actividade realizada baixo o control e a responsabilidade dunha unidade institucional que utiliza man de obra, capital e bens e servizos para producir outros bens e servizos (SEC-2010, 3.07 e seguintes).
A produción inclúe, independentemente de que sexan actividades ilegais ou ocultas, os seguintes casos:
Este termo fai referencia á enerxía producida medida en bornes dos xeradores.
De acordo coa terminoloxía internacional a produción neta inclúe a enerxía xerada con auga previamente bombeada sen desconto da enerxía absorbida polo bombeo, polo tanto defínese como "produción dispoñible" a diferenza entre a produción neta e o consumo de enerxía para o bombeo.
O concepto de produción doméstica utilízase para referirse aos servizos producidos dentro dos fogares polos seus membros, combinando o seu traballo non remunerado con compras de bens duradeiros e non duradeiros. As actividades da produción doméstica , destinadas a autoconsumo dos propios ou doutros fogares, agrúpanse en cinco categorías segundo a súa funcionalidade:
É o resultado de deducir da produción bruta os consumos en servizos auxiliares das centrais e as perdas en transformación principal. A produción neta, o mesmo que a bruta, inclúe a enerxía producida polas centrais de bombeo sen dedución da enerxía eléctrica consumida no bombeo.
É unha medida dos resultados dun proceso de produción, expresada por unidade de insumo. Calcúlase como cociente entre o produción en termos correntes e as horas traballadas. Exprésase en euros.
É unha medida dos resultados dun proceso de produción, expresada por unidade de insumo. Calcúlase como cociente entre a produción en termos correntes e os postos de traballo. Exprésase en euros.
É unha medida dos resultados dun proceso de produción, expresada por unidade de insumo. A produtividade do traballo mídese como o valor engadido bruto (ou PIB para o global da economía) por hora traballada (ou por posto de traballo). É unha medida do peso relativo do factor traballo na actividade.
Produtividade aparente nominal: Calcúlase como cociente entre o valor engadido bruto (ou produto interior bruto no caso do total da economía) en termos correntes e os postos de traballo ou as horas traballadas.
Produtividade aparente real: Calcúlase como cociente entre o produto interior bruto en termos de índice de volume e os postos de traballo ou as horas traballadas.
É o resultado da actividade produtiva das unidades de produción residentes.Nas contas económicas estímase por tres vías: oferta, demanda e rendas.
A Lei permite a posibilidade de que tanto o debedor como os acredores, xunto coa solicitude de concurso, presenten proposta de convenio. Na proposta de convenio pódense especificar diferentes alternativas para tratar de evitar a liquidación da empresa e conservar a actividade profesional ou empresarial do concursado.
Provisións cuxo obxectivo é cubrir gastos, orixinados no mesmo exercicio ou noutro anterior, ou perdas ou débedas, que estean claramente especificadas en canto a súa natureza, pero que na data de peche do balance sexan probables ou certas, ou estean indeterminadas no que respecta ao seu importe ou á data na que se producirán.
Concello onde a concentración da oferta turística é significativa.
Considérase en estado de quebra todo comerciante ou entidade mercantil que cesa no pagamento corrente das súas obrigas. A declaración formal do estado de quebra faise por providencia xudicial, por solicitude do mesmo quebrado ou por instancia do acredor lexítimo que teña dereito procedente de obrigas mercantís.
Porcentaxe de emprego asalariado sobre emprego total. Pode calcularse utilizando os postos de traballo ou os postos de traballo equivalentes a tempo completo.
É o cociente entre o total das importacións dun país ou rexión e a súa demanda interna.
A Constitución española sinala que as comunidades autónomas poden establecer recargas sobre tributos estatais e a LOFCA (Lei orgánica 8/1980, de financiamento das comunidades autónomas) regula as condicións nas que poden exercer a dita potestade. Esta última limítase aos impostos susceptibles de cesión, agás o que recae sobre as vendas polo miúdo. No IVE e nos impostos indirectos a posibilidade de establecer recargas queda tamén limitada ás comunidades con competencia normativa sobre os tipos de gravame.
Pasivos ou débedas cuxo vencemento se sitúa entre os 18 e os 36 meses. Tamén débedas ou esixible a medio e longo prazo.
É unha rede de comunicación cableada entre ordenadores situados no mesmo edificio ou en edificios próximos, de forma que permite aos seus usuarios o intercambio de datos e a compartición dos recursos.
É unha operación societaria que consiste na diminución dos fondos propios da sociedade. Existen dúas causas principais polas que se realizan este tipo de operacións:
Vehículo de transporte de mercadorías por estrada deseñado para ser remolcado por un vehículo automóbil de estrada. Non inclúe os agrícolas que son os deseñados para usos agrícolas independentemente de que estén autorizados para circular por estradas abertas ao tráfico.
Este cociente mide a cota de valor engadido (VEB) utilizada para remunerar o factor traballo asalariado. O valor engadido, pola vía das rendas, é o resultado da suma de remuneración dos asalariados, excedente de explotación bruto e impostos netos sobre a produción e as importacións. Na medida en que a ratio remuneración de asalariados sobre VEB sexa alta significa que a parte de valor xerado destinado a pagar salarios será elevada e, polo tanto, a parte que remunera o factor capital (excedente de explotación bruto) e os impostos será menor. Hai que ter en conta que o excedente de explotación inclúe a remuneración do traballo non asalariado, baixo a denominación de rendas mixtas. Exprésase en porcentaxe.
Comprende toda a remuneración en efectivo e en especie a pagar polos empregadores aos seus asalariados como contrapartida do traballo realizado por estes durante o período contable. A remuneración dos asalariados desagrégase en:
Proporciona a remuneración media dos asalariados. Calcúlase por posto de traballo, por posto de traballo equivalente a tempo completo e por hora traballada.
É o saldo da conta de distribución secundaria da renda. Obtense a partir do saldo de rendas primarias sumando as prestacións sociais e as transferencias correntes que son un recurso para os fogares; e restando os impostos sobre a renda, as cotizacións socias e as transferencias correntes que son un emprego para os fogares.
As rendas da propiedade (D.4) son as rendas que recibe o propietario dun activo financeiro ou dun activo material non producido a cambio de proporcionar fondos ou de poñer o activo material non producido a disposición doutra unidade institucional (SEC 4.42). Inclúen intereses, rendas distribuídas das sociedades, rendas da propiedade atribuídas aos asegurados e as rendas da terra.
As rendas da propiedade aparecen como empregos e como recursos na conta de asignación primaria da renda do sector fogares.
Xéranse cando os propietarios de activos financeiros e de recursos naturais os poñen a disposición doutras unidades institucionais. No caso do sector fogares poden ser:
O rendemento medio declarado é o resultado de sumar as seguintes partidas do modelo 100 de declaración do IRPF, dividido polo número total de declaracións presentadas no exercicio corrente:
Considéranse rendementos de actividades económicas aqueles que, procedendo do traballo persoal e do capital conxuntamente, ou dun só destes factores, supoñan por parte do contribuínte a ordenación por conta propia de medios e recursos humanos coa finalidade de intervir na produción ou distribución de bens e servizos. En particular, teñen esta consideración os rendementos de actividades extractivas, de fabricación, comercio ou prestación de servizos -incluídas as de artesanía, agrícolas, forestais, gandeiras, pesqueiras, de construción, mineiras- e o exercicio de profesións liberais, artísticas e deportivas (art. 27 e seguintes da Lei do IRPF).
Terán a consideración de rendementos do capital a totalidade das utilidades ou contraprestacións, calquera que sexa a súa denominación ou natureza, monetarias ou en especie, que procedan, directa ou indirectamente, de elementos patrimoniais, bens ou dereitos, cuxa titularidade corresponda ao contribuínte ou se atopen afectos a actividades económicas realizadas por estes. Teñen esta consideración, entre outros, os rendementos procedentes do arrendamento de bens inmobles, os procedentes da propiedade intelectual (cando o contribuínte non sexa o autor), os intereses de contas, depósitos e activos financeiros, os dividendos, os rendementos procedentes da transmisión, reembolso ou amortización de activos financeiros, etc. (art. 21 e seguintes da Lei do IRPF).
Considéranse rendementos do traballo a todas as contraprestacións ou utilidades, calquera que sexa a súa denominación ou natureza, monetarias ou en especie, que deriven, directa ou indirectamente, do traballo persoal ou da relación laboral ou estatutarias, e que non teñan o carácter de rendementos de actividades económicas. Teñen esta consideración, entre outros, os soldos e salarios, as prestacións por desemprego, as pensións e haberes pasivos dos réximes públicos da Seguridade Social, etc. (art. 17 e seguintes da Lei do IRPF).
Considérase residente a toda persoa física que ten a súa residencia habitual nun dos concellos da Comunidade Autónoma de Galicia
Calcúlase sumando ao resultado económico neto de explotación as amortizacións.
É o resultado final da actividade da empresa, é dicir, despois dos impostos. Calcúlase como diferenza entre todos os ingresos e todos os gastos da empresa.
Resultado ordinario do exercicio ao que se lle suman os resultados extraordinarios.
É o resultado de detraer da cota diferencial do Imposto sobre a renda das persoas físicas (IRPF) a dedución por maternidade que ven fixada no artigo 81 da Lei do IRPF.
É o resultado que xera a actividade financeira da empresa. Calcúlase como diferenza entre os ingresos financeiros e os gastos financeiros.
Diferenza entre ingresos e gastos (unha vez considerados os impostos) orixinados polo desenvolvemento da actividade que constitúe o obxecto principal da empresa, e aquelas outras que se realizan regularmente, de modo secundario ou accesorio a aquela.
Refírese ao réxime de protección da vivenda, é dicir, se é de prezo libre ou ten algún tipo de protección oficial:
Hai tres tipos principais: en propiedade, en aluguer e outras formas. No primeiro tipo clasifícanse por compra, (á súa vez, totalmente pagada ou con pagamentos pendentes) e por herdanza ou doazón.
No Censo agrario e na Enquisa sobre a estrutura das explotacións agrícolas refírese á forma xurídica baixo a cal actúa o titular da explotación:
Para os efectos deste réxime especial, entenderase como traballador por conta propia ou autónomo, aquel que realiza de xeito habitual, persoal e directa unha actividade económica a título lucrativo, sen suxeición por ela a contrato de traballo e aínda que utilice o servizo remunerado doutras persoas, sexa ou non titular de empresa individual ou familiar.
Presumirase, salvo proba do contrario, que no interesado concorre a condición de traballador por conta propia ou autónomo se el mesmo ostenta a titularidade dun establecemento aberto ao público como propietario, arrendatario, usufrutuario ou outro concepto análogo.
No réxime especial do mar están incluídos:
Quedan incluídos no réxime xeral, entre outros:
No Imposto sobre o valor engadido (IVE) existe un réxime xeral de tributación e varios réximes especiais (art. 120 da Lei do IVE):
O Rexistro da Propiedade é un rexistro público que ten por obxecto a inscrición de bens inmobles, da súa titularidade así como de todos os cambios e limitacións que experimenten.
Deberán incluírse no rexistro de buques pesqueiros da Comunidade Autónoma de Galicia as embarcacións pesqueiras e auxiliares das listas terceira e cuarta do Rexistro de matrícula de buques con porto base en Galicia, que estean operativas.
Un buque operativo é aquel que, estando matriculado nas listas terceira e cuarta do Rexistro de matrícula de buques e no Rexistro mercantil, fose despachado para labores de pesca marítima ou para labores auxiliares de pesca marítima ou explotacións de acuicultura, como mínimo unha vez nos últimos vinte e catro meses e que manteña ademais a capacidade de permanecer en servizo.
O Rexistro de gando bovino obtense a partir da base de datos SITRAN (Sistema Integrado de Trazabilidade Animal). A clasificación de vacas en muxidura e non muxidura faise atendendo ao criterio de aptitude na explotación (leite/carne), independentemente do tipo de explotación. O tipo de explotación establécese segundo o gando dominante na explotación, distinguindo entre explotacións de muxidura, non muxidura e ceba segundo a seguinte clasificación:
O Rexistro de matrícula levarase en varios libros foliados denominados listas nos cales se rexistran os buques, embarcacións e artefactos navais atendendo a súa procedencia e actividade:
O saldo da balanza comercial (SBC) calcúlase como a diferenza entre as vendas e as compras exteriores de bens. Máis concretamente, ven dado pola seguinte fórmula:
SBC=(X+EI)-(MDUA+AICT+BI)
onde X=exportacións a terceiros
EI=entregas intracomunitarias
MDUA=importacións a terceiros
AICT=adquisicións intracomunitarias de bens
BI=operación asimiladas á importación.
Este saldo é a suma do excedente de explotación bruto, a renda mixta, a remuneración dos asalariados e o saldo das rendas da propiedade (que poden constituír un recurso ou un emprego para o sector fogares), isto é, o saldo da conta de asignación primaria . As rendas primarias son as rendas que perciben as unidades residentes pola súa participación no proceso de produción (excedente de explotación bruto, renda mixta e remuneración de asalariados) e a renda a cobrar (ou pagar) polo propietario dun activo financeiro ou dun activa material non producido por poñelo a disposición de outra unidade institucional (rendas da propiedade). . A renda primaria é un indicador da capacidade dos fogares residentes dunha rexión de xerar renda como empresarios, asalariados ou perceptores de rendas da propiedade. Indica a capacidade para xerar renda antes da intervención do Estado no proceso de distribución de renda.
O sector das Administracións Públicas (SEC-95, 2.68) inclúe todas as unidades institucionais que son outros produtores non de mercado, cuxa produción se destina ao consumo individual ou colectivo, que se financian principalmente mediante pagos obrigatorios efectuados por unidades pertencentes a outros sectores e/ou que efectúan operacións de redistribución da renda e da riqueza nacional.
O sector fogares (SEC 2.75) comprende os individuos ou grupos de individuos, tanto na súa condición de consumidores coma, eventualmente, na de empresarios que producen bens ou servizos financeiros ou non financeiros de mercado (produtores de mercado). Ademais, comprende os individuos ou grupos de individuos que producen bens e servizos non financeiros exclusivamente para uso final propio.
Na súa condición de consumidores, os fogares poden definirse coma pequenos grupos de persoas que comparten un mesmo aloxamento e poñen en común unha parte ou a totalidade das súas rendas e patrimonio, e que consumen colectivamente determinados bens e servizos, principalmente o aloxamento e a alimentación. Esta definición pode completarse co criterio da existencia de vínculos familiares ou afectivos.
Os recursos principais destas unidades proceden da remuneración dos asalariados, rendas da propiedade, transferencias efectuadas por outros sectores, ingresos procedentes da disposición de bens e servizos de mercado, ou ingresos imputados pola produción de bens e servizos para consumo final propio.
O sector das Institucións Sen Fins de Lucro ao Servizo dos Fogares (ISFLSF) (SEC-95, 2.87) está formado polas institucións sen fins de lucro dotadas de personalidade xurídica que serven aos fogares e que son outros produtores non de mercado privados. Os seus recursos principais proceden de contribucións voluntarias en efectivo ou en especie efectuadas polos fogares na súa calidade de consumidores, de pagos das administracións públicas e de rendas da propiedade.
No Censo de vivendas considérase como segunda vivenda (ou vivenda secundaria) a vivenda familiar que é utilizada só parte do ano, de forma estacional, periódica ou esporádica (por exemplo, durante as vacacións ou fins de semana), ou ben, sendo utilizada de maneira continuada e non estacional ao longo de todo o ano, non constitúe residencia habitual dun grupo de persoas (por exemplo, para alugamentos sucesivos de corta duración).
No módulo Vivendas familiares: características e medio da Enquisa de condicións de vida das familias enténdese toda vivenda non principal destinada ao traballo, estudos, espallamento ou ben comprada por investimento, calquera que sexa o seu réxime de tenza: en propiedade con e sen hipoteca, alugada ou cedida pola empresa ou organización na que traballa algún membro do fogar ou por outros fogares ou institucións, etc.
Remolque construído para ser encaixado a un automóbil, de tal xeito que repouse parcialmente sobre este, e que unha parte substancial do seu peso e da súa carga sexan soportados por dito automóbil.
Son os servizos prestados polos intermediarios financeiros que non cobran de maneira explícita aos seus clientes, senón que o cobro do servizo está incluído nos intereses que obteñen e que pagan, de xeito que os tipos de interese que pagan aos seus acredores son máis baixos dos que cobran aos prestatarios (SEC-2010, capítulo 14).
Este concepto comprende o importe total do conxunto de gastos de explotación de natureza diversa realizados pola empresa durante o ano de referencia, tales como gastos en I+D, arrendamentos e canons, reparacións e conservación, servizos de profesionais independentes, transportes, primas de seguros, servizos bancarios e similares, publicidade, propaganda e relacións públicas, subministracións, e outros servizos.
É un conxunto de réximes a través dos cales o Estado garante ás persoas comprendidas no seu campo de aplicación, por realizar unha actividade profesional ou por cumprir os requisitos esixidos na modalidade non contributiva, así como aos familiares ou asimilados que tivesen ao seu cargo, a protección adecuada nas continxencias e situacións que a lei define.
O Sistema Integral de trazabilidade Animal, ou SITRAN, consiste nunha base de datos heteroxénea e distribuída que comunica os rexistros existentes nas comunidades autónomas con un rexistro centralizado mediante mecanismos de intercambio de información. SITRAN componse de tres módulos principais, que están relacionados entre si:
O software de código aberto é aquel cuxo código fonte e outros dereitos que normalmente son exclusivos das persoas que posúen os dereitos de autor, son publicados baixo unha licenza de software compatible coa Open Source Definition ou que forman parte do dominio público. Isto permite aos usuarios utilizar, cambiar e mellorar o dito software, e redistribuílo, xa sexa na súa forma orixinal ou modificada. É frecuente o seu desenvolvemento de maneira pública e en colaboración. LINUX é un dos exemplos máis coñecidos de sistema operativo de código aberto.
Considérase que unha persoa reside nunha vivenda con sobreocupación cando a vivenda non ten un número de habitacións igual a:
Neste tipo de sociedade, o capital, que está dividido en accións, intégrase polas achegas dos socios, os cales non responden persoalmente das débedas sociais. O capital social non pode ser inferior a 60.101 euros.
É o contrato polo que dúas ou máis persoas se agrupan, obrigándose a aportar bens, cartos ou traballo nunha actividade económica lucrativa, para repartir entre si as ganancias.
É unha sociedade na que os socios, en nome colectivo e baixo unha razón social, comprométense a participar, na proporción que establezan, dos mesmos dereitos e obrigas, respondendo subsidiaria, persoal, solidaria e ilimitadamente con todos os seus bens das resultas das operacións sociais. Para a súa constitución é preciso a escritura pública, inscrición no Rexistro Mercantil, declaración censual e obtención do CIF. Con respecto ao capital non existe nin máximo nin mínimo legal.
É unha sociedade formada por dúas clases de socios: colectivos e comanditarios. Os socios comanditarios responden limitadamente nas débedas sociais só co importe que puxeron na sociedade; os socios colectivos responden, persoal e ilimitadamente, co seu propio patrimonio fronte ás débedas sociais.
Neste tipo de sociedade, o capital, que está dividido en participacións sociais, intégrase polas achegas de todos os socios, os cales non responden persoalmente das débedas sociais. O capital non poderá ser inferior a 3.005 euros e dende a súa orixe está totalmente desembolsado.
Poderán obter a cualificación de sociedade laboral as sociedades anónimas ou de responsabilidade limitada nas que a maioría do capital social sexa propiedade de traballadores que presten nelas servizos retribuídos en forma persoal e directa, na que a relación laboral sexa por tempo indefinido, sempre e cando cumpran os requisitos establecidos na Lei 4/1997 do 24 de marzo.
O contrato de compañía, polo cal dúas ou máis persoas se obrigan a poñer en fondo común bens ou industria para obter lucro, será mercantil, calquera que fose a súa clase, sempre que se constituíse segundo as disposicións do Código de Comercio. Unha vez constituída a compañía mercantil, terá personalidade xurídica en todos os seus actos. Por norma xeral as sociedades mercantís constitúense adoptando algunha das formas seguintes:
Sociedade con participación minoritaria do sector público.
Sociedade con capital participado íntegra ou maioritariamente pola administración, os seus organismos autónomos e outras entidades de dereito público.
Considérase sociedades constituídas a aquelas inscritas nos rexistros mercantís, no mes de referencia da información, independentemente da data na que comezaron a realizar operacións comerciais.
Proporciona os soldos e salarios medios por cada hora efectiva traballada polos asalariados. Exprésase en euros.
Bens que están listos para a súa venda ou expedición por parte do produtor.
Son pagamentos correntes sen contrapartida que as administracións públicas ou as institucións da Unión Europea efectúan aos produtores residentes coa finalidade de influír nos seus niveis de produción, nos seus prezos, ou na remuneración dos factores de produción. Divídense en subvencións aos produtos (subvencións que hai que pagar por unidade dun ben ou servizo producido ou importado) e outras subvencións á produción (comprenden as subvencións, distintas das anteriores, que poden recibir as unidades de produción residentes como consecuencia da súa participación na produción).
Subvencións que hai que pagar por unidade dun ben ou servizo producido ou importado
Recolle os importes que deben ser imputados ao resultado do exercicio por subvencións, doazóns e legados
Total de metros cadrados que resulta de sumar os correspondentes a cada unha das plantas do edificio construído.
Conxunto da superficie de terras labradas e terras para pastos permanentes
A superficie total da explotación está constituída pola superficie de todas as parcelas que a integra: a superficie propiedade do titular, a arrendada de outros para a súa explotación e a superficie explotada conforme a outras formas de tenza. Exclúense as superficies propiedade do titular pero cedidas a terceiras persoas.
A superficie todas da explotación comprende as terras labradas, terras para pastos permanentes e outras terras. Deben incluírse:
É a superficie comprendida dentro dos muros exteriores da vivenda que é habitable. Inclúe, polo tanto, non só a superficie destinada a habitacións, senón tamén a superficie dos corredores, vestíbulos, cuartos de baño e outros espazos. Non inclúe os muros, tabiques, terrazas abertas, xardíns, así como sotos e trasteiros... que non sexan habitables.
Pode presentar a solicitude de suspensión de pagamentos o comerciante ou entidade mercantil que, se posúe bens suficientes para cubrir todas as súas débedas, teña prevista a imposibilidade de facerlles fronte nas datas dos seus respectivos vencementos.
Este indicador mide o tamaño medio das empresas activas no concello. O número de asalariados máis os autónomos entre o número de empresas.
É a clasificación que se utiliza a nivel nacional para clasificar cada produto no contexto do comercio intracomunitario e con terceiros países. Esta clasificación coincide a 8 díxitos coa Nomenclatura Combinada que é a clasificación utilizada a nivel europeo.
Porcentaxe de empresas que desaparecen durante o período por cada mil empresas respecto ao o número de empresas totais que existen ao principio do período. Se considera que unha empresa desaparece cando deixa de ter actividade no total das provincias da comunidade.
Porcentaxe de empresas nacidas no ano t por cada mil empresas, respecto ao total de empresas a principio dese ano. Se considera que unha empresa nace ou se da de alta cando non existía antes en ningunha das provincias da comunidade (non se teñen en conta os cambios de sede social dentro da mesma comunidade)
O indicador mide a porcentaxe de poboación involucrada en iniciativas emprendedoras de menos de 42 meses de actividade, respecto da poboación activa. A poboación involucrada en iniciativas emprendedoras aproxímase pola suma das persoas asalariadas máis as empresas con titularidade persoa física (autónomos). A poboación activa de referencia para cada ano t calcúlase como a media da poboación activa da EPA do 4º trimestre do ano t-1 e o primeiro trimestre do ano t.
É a suma das exportacións e as importacións dun país ou rexión dividido polo seu PIB.
É a diferenza entre as exportacións e as importacións dun país ou rexión dividido polo seu PIB.
Porcentaxe entre a variación neta de empresas (diferencia entres as altas e baixas) no ano t con respecto ao total de empresas ao principio dese ano.
Este indicador mide a supervivencia a medio prazo (4 anos) das novas empresas creadas.
Porcentaxes de nacementos, mortes e crecemento total de empresas segundo o seu tamaño e segundo os tres grandes sectores económicos (industria, construción e servizos). Para o tamaño das empresas definidos segundo o número de asalariados, establécense os seguintes estratos:
Mide a supervivencia do total das empresas creadas cada ano. Este indicador é o único que se elabora dende o ano 2000.
É un tributo que grava a autorización, celebración ou organización de xogos de sorte, envite ou azar, ou de rifas, tómbolas e combinacións aleatorias. Trátase dun imposto que foi cedido á Comunidade Autónoma de Galicia e no que actualmente se teñen competencias sobre a xestión, liquidación, recadación e inspección, ademais de normativas sobre determinados aspectos.
Son aqueles tributos, nos que o feito impoñible consiste na utilización privativa ou aproveitamento especial do dominio público, a prestación de servizos ou a realización de actividades en réxime de dereito público que se refiran, afecten ou beneficien de modo particular ao suxeito pasivo, cando se produza calquera das circunstancias seguintes:
Baixo esta rúbrica intégrase o conxunto de ferramentas, habitualmente de natureza electrónica, utilizadas para a recollida, almacenamento, tratamento, difusión e transmisión de información. Considéranse tecnoloxías da información e das comunicación tanto os dispositivos físicos (equipos informáticos, redes de telecomunicacións, terminais, etc.), coma o software ou aplicacións informáticas que funcionan sobre estes equipos.
Esta denominación utilízase para englobar a todos aqueles empregados que regularmente traballan fóra dos locais da empresa (ao menos media xornada semanal), e utilizan redes telemáticas para conectarse cos sistemas TIC da empresa.
Está asociada coas baixas frecuencias, isto é, movementos de larga duración cun período superior aos 32 trimestres (oito anos). Este compoñente asóciase cos determinantes de crecemento económico: progreso técnico acumulado; evolución do stock de capital físico; nivel, composición e cualificación (capital humano) da forza de traballo.
Son as que reciben coidados culturais con arado, aixada, grade, cultivador, etc. Non se contan aquí os prados, aínda que neles se estenda fertilizante, se fagan cortas, resementeiras, etc. As terras labradas están constituídas polos cultivos herbáceos, barbeitos, hortas familiares e cultivos leñosos.
Son terras non incluídas na rotación de cultivos, dedicadas de forma permanente (por un período de cinco anos ou máis) á produción de herba
É a cifra, coeficiente ou porcentaxe que se aplica á base liquidable para obter como resultado a cota íntegra dun imposto. Os tipos de gravame poden ser específicos ou porcentuais e deberán aplicarse, segundo dispoña a lei propia de cada tributo, a cada unidade, conxunto de unidades ou tramo da base liquidable. As leis de cada tributo poderán prever a aplicación de tipos cero, reducidos ou bonificados (art. 55 da Lei Xeral Tributaria).
Cantidade que se paga como remuneración pola dispoñibilidade dunha suma de diñeiro tomada en concepto de crédito. Pode ser fixo ou variable (MIBOR, EURIBOR, RPH, outros).
Persoa física ou xurídica que, actuando con liberdade e con autonomía, asume o risco dunha explotación agrícola, dirixíndoa por si ou mediante outra persoa
Son as persoas naturais e xurídicas dadas de alta no Catastro Inmobiliario por ostentar, sobre un ben inmoble, a titularidade dalgún dos seguintes dereitos:
Os títulos de adquisición desagréganse en compravenda, doazón, permuta, herdanza, etc. Non contempla a transmisión de hipotecas, porque están incluídas dentro de subrogación de hipotecas.
É o importe total obtido como resultado de agregar os diferentes gastos ligados á explotación realizados pola empresa durante o ano de referencia:
É o importe total obtido como resultado de agregar os diferentes ingresos ligados á explotación, obtidos pola empresa durante o ano de referencia :
Refírese ás cantidades percibidas, a maiores do prezo base, ou ben, ás cantidades negativas que deberán restarse ao prezo base percibido polos produtores en función da materia graxa, proteínica, bacterioloxía, células somáticas e outros aspectos que afectan á calidade do leite vendido.
Defínense como os propietarios ou copropietarios das empresas non constituídas en sociedades na que traballan.
Aquel voo efectuado mediante remuneración que non sexa de servizo regular.
Aquel voo con horario regular e todo o servizo suplementario resultante do tráfico de dito voo (voos extraordinarios, voos de pago preparatorios de dito voo, etc.)
Compravenda de vivendas elevadas a escritura pública ante notario.
A compravenda é un contrato polo cal un dos contratantes obrígase a transmitir a propiedade dun ben determinado e a outra parte obrígase a pagar por el un certo prezo.
Operacións, en diñeiro ou en especie, sen contrapartida directa por parte dos axentes receptores, destinados a financiar operacións correntes.
Operacións sen contrapartida directa por parte dos axentes receptores destinados a financiar operacións de capital.
Consiste no cambio dun tipo social a outro dos recoñecidos pola Lei sen que se produza unha alteración na personalidade xurídica da sociedade transformada, que continúa subsistindo baixa a nova forma social adoptada. Polo tanto, para que exista transformación é necesario que o cambio producido afecte ao tipo social, sen que isto supoña a súa disolución e a constitución doutra sociedade de distinta forma.
Número de dereitos sobre bens inmobles transmitidos durante o período de referencia, cuxa transmisión queda inscrita nos Rexistros da Propiedade. A Estatística rexistral inmobiliaria recolle as escrituras inscritas no rexistro que corresponden exclusivamente a compravendas, coa transmisión do 100% do dominio sobre a propiedade.
O que discorre integramente por solo urbano ou urbanizable ou comunica entre si núcleos urbanos diferentes situados dentro do mesmo municipio. O transporte urbano pódese clasificar en:
Comprende o imposto sobre o xogo do bingo e a recarga sobre a taxa fiscal que grava os xogos de sorte, envite ou azar, rifas, tómbolas, apostas e combinacións aleatorias.
Prestación pecuniaria que o Estado ou outro ente público (suxeito activo ou perceptor) lle esixe a alguén (suxeito pasivo) por un feito impoñible no uso do poder que lle atribúen a Constitución e as leis de quen a elas está sometido.
Son aqueles establecidos e regulamentados polo Estado e nos que se lle cede o seu rendemento á correspondente comunidade autónoma. Esta cesión pode ser total ou parcial. A cesión é total cando se cede a recadación correspondente á totalidade dos feitos impoñibles do tributo que se trate. A cesión é parcial cando se ceden só algúns dos feitos impoñibles ou unha parte da recadación correspondente ao tributo.
A Constitución española sinala que as comunidades autónomas poden establecer tributos propios e a LOFCA (Lei orgánica 8/1980, de financiamento das comunidades autónomas) regula as condicións nas que poden exercer a dita potestade.Esta última limítase a feitos impoñibles non gravados polo Estado. As taxas que afectan os servizos traspasados ás comunidades autónomas convértense en tributos propios e constitúen outro mecanismo de financiamento destas.
Está composta polo seguinte listado de países: Alemaña, Austria, Bélxica, Dinamarca, España, Finlandia, Francia, Grecia, Irlanda, Italia, Luxemburgo, Países Baixos, Portugal, Reino Unido e Suecia.
Componse dos países da UE-15, Chipre, Eslovaquia, Eslovenia, Estonia, Hungría, Letonia, Lituania, Malta, Polonia e República Checa.
Intégrana os países da UE25, Bulgaria e Romanía.
Intégrana os países da UE25, Bulgaria e Romanía.
Intégrana os países da UE28 sen Reino Unido.
Intégrana os países da UE25, Bulgaria e Romanía e Croacia
Unha UTA equivale ao traballo que realiza unha persoa a tempo completo ao longo dun ano. Unha xornada parcial compútase como a metade dunha completa
Empresa ou parte dela (taller, fábrica, oficina, mina, depósito, etc.) emprazada nun lugar no que se realizan actividades económicas baixo a responsabilidade do seu titular. A unidade local pode agrupar actividades auxiliares exclusivamente. Polo tanto, as sedes sociais ou os domicilios legais dos titulares das empresas serían unidades locais, aínda no caso de que existan unicamente como soporte xurídico das actividades. A unidade local así definida non coincide coa clásica de "establecemento". O establecemento sería unha unidade local na que estarían vinculados de modo inequívoco actividade e territorio. Poderíase entender un establecemento como unidade local "con local", fronte á unidade local "sen local" propia das actividades de profesionais ou colectivos con forte presenza de minifundismo empresarial, actividades que non se exercen nun lugar fixo e que en moitos casos teñen o domicilio particular como único referente estable para a organización da produción.
Obtéñense aplicando un coeficiente a cada especie e tipo, para agregar nunha unidade común diferentes especies. Os coeficientes empregados son:
| Vacas leiteiras | 1 |
| Outras vacas | 0,8 |
| Bovinos machos de 24 meses e máis | 1 |
| Bovinos femias de 24 meses e máis | 0,8 |
| Bovinos de 12 a menos de 24 meses | 0,7 |
| Bovinos de menos de 12 meses | 0,4 |
| Ovinos | 0,1 |
| Caprinos | 0,1 |
| Porcas nais | 0,5 |
| Porcas para reposición | 0,5 |
| Leitóns | 0,027 |
| Outros porcinos | 0,3 |
| Equinos | 0,8 |
| Galiñas | 0,014 |
| Poliñas destinadas á posta | 0,014 |
| Polos de carne e galos | 0,007 |
| Pavos, patos, ocas e pintadas | 0,03 |
| Outras aves | 0,03 |
| Coellas nais | 0,02 |
Enténdese por unidade urbana todo inmoble cunha relación de propiedade perfectamente delimitada a efectos fiscais.
A Unión Europea (UE) é unha organización internacional que xorde en 1951 como a Comunidade Europea do Carbón e do Aceiro, pola que se creou un mercado común limitado á industria do carbón e do aceiro; a esta institución, precursora da actual UE, pertencían Francia, Alemaña Occidental, Italia, Bélxica, Países Baixos e Luxemburgo. Este mercado común inténtase ampliar a outras materias económicas e ao sector da enerxía nuclear e así se constitúen a Comunidade Económica Europea e a Comunidade Europea da Enerxía Atómica en 1957. En 1973 únense a estes países Reino Unido, Dinamarca e Irlanda; en 1981 Grecia e en 1986 España e Portugal. En 1992, segundo o Tratado de Maastricht, conságrase a Unión Europea, conferíndolle novos poderes e responsabilidades ás institucións comunitarias e introducindo novas formas de cooperación entre os gobernos dos Estados Membros. En 1995 creouse a Europa dos 15 coa incorporación de Austria, Finlandia e Suecia e en maio de 2004 incorporáronse Chipre, Eslovaquia, Eslovenia, Estonia, Hungría, Letonia, Lituania, Malta, Polonia e a República Checa, conformando a Europa dos 25. A partir de xaneiro de 2007, coas novas incorporacións de Bulgaria e Romanía, a UE consta de 27 membros. En xullo de 2013 Croacia convértese no país número 28 da UE. O 31 de xaneiro de 2020 o Reino Unido saíu da Unión Europea
Refírese a un posto remunerado creado recentemente ou non ocupado, ou que está a punto de quedar libre, para o que o empregador:
É o determinado obxectivamente para cada ben inmoble a partir dos datos obrantes no Catastro Inmobiliario e estará integrado polo valor catastral do solo e o valor catastral das construcións. Para a determinación do valor catastral teranse en conta os seguintes criterios:
Prezo ou valor de transmisión que consta na escritura.
Para cada unidade dedicada a unha actividade produtiva, é a diferenza entre a produción e os consumos intermedios. A suma dos valores engadidos brutos, máis os impostos netos de subvencións sobre os produtos, dan como resultado o Produto Interior Bruto polo lado da oferta.
Son as siglas en inglés de Cost, Insurance and Freight (custo, seguro e frete). Trátase dun mecanismo de valoración das mercadorías que exceden as fronteiras dun país. O valor CIF corresponde ao prezo dun ben entregado na fronteira do país importador ou o prezo dun servizo prestado a un residente, antes do pago dos dereitos de importación ou outros impostos sobre as importacións, ou das marxes comerciais e de transporte dentro do país importador. Coma indica o seu nome, este prezo comprende:
Son as siglas en inglés de Free On Board (franco a bordo). Trátase dun mecanismo de valoración das mercadorías que exceden as fronteiras dun país. O valor FOB comprende os seguintes conceptos:
Para cada unidade dedicada a unha actividade produtiva, calcúlase como a diferenza entre a produción e os consumos intermedios. Esta é a definición empregada nas Contas Económicas Anuais e Trimestrais, así como no Marco Input-Output de Galicia. No seo destas operacións, os prezos de mercado son a referencia básica para a valoración da produción (sen considerar os impostos menos as subvencións sobre os produtos, dado que o VEB se valora a prezos básicos). Agora ben, na Conta Satélite de Produción Doméstica o concepto de produción amplíase para considerar aquela que queda á marxe das transaccións de mercado, polo que non pode empregarse o dito método na súa valoración. Neste caso, o VEB aproxímase a partir da estimación dos custos de produción:
Valor Engadido Bruto (VEB)=Valor do traballo (horas*salario/hora)-Outros impostos netos sobre a produción+Consumo de capital fixo
Máis información na metodoloxía da operación.
O concepto de vendas que se emprega na estatística do Imposto sobre o valor engadido (IVE) coincide co volume de operacións definido no artigo 121 da lei do tributo (partida 108 do modelo de declaración anual). Isto é, o importe total (excluído o IVE) das entregas de bens e prestación de servizos efectuadas polo empresario durante o ano natural, incluídas aquelas exentas do imposto. Non se inclúen nesta definición os ingresos atípicos por operacións financeiras, vendas de bens inmobles ou de inversión.
Todas aquelas persoas que realizan unha ou máis noites seguidas no mesmo aloxamento.
Refírese á superficie actualmente cuberta por viñedo en secaño. Tamén inclúe aquela cunha cobertura de matogueira pero cunha clara aptitude vitícola.
Visados de encargo profesional de dirección de obra e dos certificados fin de obra. Isto significa que non se inclúen proxectos salvo que correspondan a visados de proxecto e dirección de obra conxuntamente.
Recóllense:
É o recinto estruturalmente separado e independente que, pola forma en que foi construído, reconstruído, transformado ou adaptado, está concibido para ser habitado por persoas e está dotado de acceso desde a vía pública ou desde recintos comúns privados. Hai dous tipos de vivendas: vivendas colectivas e vivendas familiares.
No Censo de poboación e vivendas considéranse tamén vivendas aqueles recintos que aínda que non estivesen concibidos para ser habitados por persoas constitúen a residencia habitual de alguén no momento censual. Non se consideran vivendas os recintos que, a pesar de estar concibidos inicialmente para a habitación humana, no momento censual están dedicados totalmente a outros fins.
É toda vivenda que permanece sen ser ocupada, está dispoñible para a venda ou aluguer ou mesmo abandonada.
É a vivenda destinada a ser habitada por un colectivo, é dicir, por un grupo de persoas sometidas a unha autoridade ou réxime común non baseados en lazos familiares nin de convivencia, como por exemplo: residencias de persoas maiores, cuarteis, conventos, institucións para persoas con discapacidade, cárceres, etc. Pode ocupar só parcialmente un edificio, ou máis frecuentemente, a totalidade do mesmo.
Aquela que presenta simultaneamente os seguintes problemas: goteiras, humidades, podremia en solos ou ventás e deficiencias de illamento térmico e/ou acústico.
É a vivenda destinada a ser habitada por unha ou varias persoas, xeral pero non necesariamente unidas por parentesco, e que non constitúen un colectivo. A pesar de non cumprir estritamente a definición, tamén se consideran vivendas familiares os aloxamentos.
As vivendas familiares inclúense no Censo de Vivendas, con independencia de que estean ocupadas ou non no momento censual.
Vivenda familiar que se utiliza toda ou a maior parte do ano como residencia habitual dunha ou máis persoas.
Enténdese por vivenda libre toda vivenda que non se atopa suxeita a ningún réxime de protección pública e pode ser transmitida sen restrición entre partes.
Enténdese por vivendas de protección oficial ou vivendas protexidas as cualificadas ou declaradas polo órgano competente nas comunidades autónomas e nas cidades autónomas de Ceuta e Melilla que cumpran os requisitos establecidos na normativa estatal que regula os plans de vivenda, ou os establecidos na normativa específica das comunidades autónomas que regula os seus propios plans de vivenda, para favorecer o acceso dos cidadáns á vivenda.
É a persoa responsable da xestión corrente e cotiá da explotación agrícola.
Nas explotacións cuxo titular é unha persoa física, o xefe da explotación coincide normalmente co titular. No caso de non coincidir, o xefe da explotación pode ser un membro da familia do titular ou outra persoa asalariada.
Se o titular é unha persoa xurídica o xefe de explotación ten que ser necesariamente unha persoa asalariada.
Toda explotación terá unicamente unha persoa como xefe da explotación. Será aquela que aporte a maior contribución á xestión da explotación. Se esta contribución se distribuíse de igual maneira, considerarase que o xefe da explotación é a persoa de maior idade.
Proporciona unha media das horas traballadas na semana. Calcúlase como cociente das horas efectivas e dos postos de traballo (considerando semanas de 7 días). Exprésase en horas.
En 1992 a UE decidiu embarcarse nunha unión económica e monetaria (UEM) que suporía a introdución dunha moeda europea única xestionada por un Banco Central Europeo. A moeda única (o euro) fíxose realidade o 1 de xaneiro de 2002, cando os billetes e moedas substituíron ás moedas nacionais en 12 dos 15 países da Unión (Bélxica, Alemaña, Grecia, España, Francia, Irlanda, Italia, Luxemburgo, Países Baixos, Austria, Portugal e Finlandia). En xaneiro de 2007 incorpórase Eslovenia á zona Euro; en xaneiro de 2008 incorpóranse Chipre e Malta; en xaneiro de 2009 incorpórase Eslovaquia; en xaneiro de 2011 Estonia; en xaneiro de 2014 Letonia e en xaneiro 2015 Lituania.
Conxunto de concellos nos que se localiza de forma específica a afluencia turística. En Galicia encontramos as seguintes zonas turísticas:
Conxunto de municipios nos que se localiza de xeito específico a afluencia turística. En Galicia considéranse as seguintes zonas turísticas:
A Consellería de Medio Rural e do Mar clasifica os concellos onde se realiza produción ou extracción de marisco atendendo ao seguinte listado:
Este sitio web utiliza cookies propias de tipo técnico e de terceiros para optimizar o seu uso. As cookies non se utilizan para recoller información de carácter persoal. Se continúa navegando considérase que acepta o seu uso. Coñeza a nosa política de cookies